Het is gelukt. Na 3,5 uur fomaliteiten en vooral wachten waren we vanmiddag in Rusland. Netty maakte nog een foto bij de grens, maar werd gezien door een van de douanemevrouwen, die onmiddellijk de bullebak erbij haalde die zeer streng het fototoestel opvroeg. Netty heeft keurig de foto gewist, hij heeft het gecontroleerd en goed bevonden. Later heeft hij de hele bus doorzocht, dat wil zeggen, een paar bovenkastjes, de bak onder de bank en het toilet. Ook de achterdeuren moesten open. Bij de invoerformulieren was de mevrouw erg streng en boos. Uiteindelijk was het goed en kreeg ik een heleboel stempels en het welgemeende welkomswoord ‘welcome to Russia’.
Daarna op naar Sint Petersburg. We hadden daar een camping gepland en in de tomtom gezet. We kwamen bij een enorm havencomplex uit in eenstraat met allemaal autohandel en geen camping. Op naar nummer twee, meer buiten de stad. Onderweg kwamen we een bordje camping tegen en vonden we heel toevallig de camping die we eerder zochten. Het bleek niet in st. Petersburg zelf te zijn, maar in een voorstad, waar toevallig een straat was met dezelfde naam. Er stond een jongen bij de poort die alleen Russisch sprak. Met hulp van het boekje Hoe en wat in het Russisch gevraagd of we daar konden kamperen. Het antwoord was kort: njet. Er werden allemaal feesttenten opgebouwd op het terrein.
Op naar de volgende. Dat bleken de twee overige tegelijkertijd te zijn. Het was een soort park met huisjes, restaurant, kinderboerderij en campingplaats, waar twee Duitse campers stonden. Het was een heel gedoe om op de juiste plek te komen, want de security sprak alleen Russisch en de manager was telefonisch bereikbaar in zijn auto. Maar het is gelukt. De Duitse buren hebben ons uitgelegd hoe we heel makkelijk in de stad komen met bus 200 of 210 naar de metro. Gaan we morgen proberen.
Dat is dus vandaag. Uploaden op de camping lukte niet. Vandaag in de Hermitage geweest. Daarover meer in de volgende blog.