De afgelopen nacht heeft het hard gewaaid. Buurman’s satellietschotel is de verkeerde kant opgewaaid. Wat een pech, eerst al de omvormer stuk, nu ook nog de schotel van de splinternieuwe camper. Ik heb wat andere Nederlanders gevraagd of er nog een markt is inde omgeving. Nee, op zondag is er niet veel te doen. Zij staan hier al vanaf oktober, echt overwinteren dus.
We nemen afscheid van onze buren, het kappersechtpaar Herman en Corrie, tanken nog even vers water en laten het vuile water achter. Afrekenen is een feest, zes euro per nacht, inclusief wifi en warm water.
De volgende halteplaats is Castellon, waar een museum voor moderne kunst is. We kunnen vlakbij parkeren. Het museum is gratis toegankelijk. Het is een prachtig gebouw met een mooie Spaanse collectie, maar bijna geen publiek. De helft van de collectie bestaat uit keramiek. Kleurig en vrolijk, vaak wat naïeve voorstellingen, bijna kindertekeningen.
Daarna rijden we door naar een dorpje verderop aan de kust waar een camping goede cijfers scoort. We worden vriendelijk ontvangen en we krijgen een plekje vlakbij het zwembad. Er zijn veel Engelsen, waarvan de mannen allemaal in korte broek lopen. Terwijl we lekker in de zon willen gaan zitten met een broodje, komt er een hysterische Engelse mevrouw op ons af. Er mogen geen honden op de camping! Zij heeft speciaal voor deze camping gekozen omdat er geen honden toegelaten worden en nu ziet ze een hond! Verschrikkelijk! De baas erbij en hij geeft aan dat we direct weg moeten want er mogen geen honden op de camping. Staat ook duidelijk op het bord bij de ingang. We pakken in en vertrekken. Onze broodjes eten we maar buiten de camping bij de oprit.
Door naar Valencia, waar een mooie camperplaats aan het strand moet zijn. In Valencia rijden we pal langs de bijzonder gebouwen die in de rivierbedding zijn gebouwd. We waren hier een paar jaar geleden een weekend en hebben ze toen van dichtbij bewonderd. Nu rijden we er langs. Nog steeds prachtig. Even buiten Valencia rijden we langs de rijstvelden. Dat zie je niet alleen, dat ruik je ook. Aan het strand vinden we de beloofde camperplek. Een prachtig stekje, direct aan het strand. Er staan al twee andere campers en een enorme Scania vrachtwagen, omgebouwd tot camper. We laten Kuifje even lekker uit aan het strand en drinken een biertje in de luwte van de bus, met uitzicht op strand en zee. Achteraf toch maar goed dat Kuifje niet welkom was.
