Gelati en Kutaisi

We vertrekken op tijd bij ons mooie plekje aan de rivier bij de grotwoningen. Zoals gewoonlijk zijn de Georgiërs niet zo vroeg. Ons mannetje is nog nergens te bekennen en de security mannen bij het museum trekken hun uniform aan, en zwaaien ons uit.
Onderweg trekt het steeds meer dicht en gaat het regenen. Gelukkig zijn de wegen goed. We gaan eerst naar Gelati, een oud kloostercomplex waar Saakasjvili (de man van Sandra Roelofs) in 2004 zijn inauguratie als president had. Het klooster ligt helemaal in de nevel. Met dit hondenweer zijn er maar weinig bezoekers en dat is maar goed ook, want het parkeerterrein wordt verbouwd. Buiten glibberen we over de spekgladde stukken marmer. Binnen snappen we waarom Saakasjvili deze locatie koos. Heel authentiek, met heel veel fresco’s. Je blijft foto’s maken. Het is ook allemaal heel echt, niet gladjes gerestaureerd, maar zo origineel mogelijk gehouden. Ook staan er overal mooie bloemen.
Dan op zoek naar hotel Eleganti. Andere overlanders hadden daar op het parkeerterrein gestaan en van de douche gebruik gemaakt. Het ligt in een oude wijk vol grote huizen die voor een deel zijn verbouwd tot hotel. De wijk ligt wat hoger en daardoor heb je een mooi uitzicht over de sta, tenminste bij helder weer.. De jongen die blijkbaar als oppas voor het hotel fungeert, schrikt zich rot en gaat bellen. Het kan, over de prijs moeten we maar met de dame onderhandelen die later zal komen. De eigenaresse arriveert een half uur later. Ze is vriendelijk omdat we betalende gasten zijn, maar eigenlijk vindt ze het maar niks zo’n grote bus op haar stoep. We betalen 12 euro voor douche en wifi, er is hier ook geen andere plek.
Voor het eten hadden we iets uitgezocht wat niet meer bestaat, dus op zoek naar wat anders, in de stromende regen. Het lijkt alsof er maar weinig restaurants in dit deel van de stad zijn. Toch vinden we gelukkig een van de beste, restaurant Palaty Een beetje alternatief, trendy ingericht met jong personeel. Er staat ook kip met walnootsaus op het menu, eindelijk. We hebben meermalen om deze Georgische specialiteit gevraagd en nog niet kunnen eten. Het meisje geeft aan dat het een soort soep is en dat we ook al soep als voorgerecht hebben … Geen probleem, we zien het wel, willen het toch proberen. Anne zoekt nog een mooie wijn uit en we genieten weer met volle teugen. Uiteindelijk blijkt de wijn duurder dan al het eten te zijn. Nu snappen we ook waarom de ober de fles zo omzichtig kwam brengen.
Voor 1,20 euro brengt een taxi ons weer terug naar hotel Eleganti, waar de eigenaresse op het geluid van de taxi naar buiten komt. Helaas geen nieuwe gasten, de buitendeur van het hotel gaat op slot en om 06.00 uur gaat de deur weer open, waarvan acte.