Dwars door Turkije

We vertrekken op tijd van de mooie camping van Marti in Sinop. Doel is om zo’n driehonderd kilometer langs de kust naar het westen te rijden. Maar de wegen vallen hier tegen en we besluiten toch maar de snelwegen te pakken. De route naar de snelweg is echter in onderhoud. Hebben wij weer, veertig kilometer werken aan de weg. Ook het ‘losse’ zoldertje begint te piepen en te kraken, bepaald niet bevorderlijk  voor het humeur. Met een washandje en een vaatdoekje is dit weer verholpen en rijden we door. Uiteindelijk rijden we zo’n zevenhonderd kilometer naar het meer van Iznik.

We zijn er vlak voor het donker wordt. In het WOMO boekje (Duitse serie reisboekjes met mooie route voor de camper oftewel WOhnMobil) staat een camping/restaurant aan het meer. Als we het parkeerterrein opdraaien komt het voltallige personeel naar buiten. Even later staan we zo’n beetje op het terras en gaan we aan tafel. De mannen spreken vooral Turks, maar de kok blijkt een vriend te hebben die Nederlands spreekt en die krijgen we aan de telefoon. De man beveelt ons het restaurant aan en vertelt dat de kok heel goed is en overal gewerkt heeft. Hij heeft zelf een zeiljacht en heeft daar twee jaar mee in Nederland gelegen en spreekt daardoor Nederlands. Hij ligt nu ergens in Turkije. Ondertussen wordt onze tafel vol gezet met lekkere salade, kaas, aardappeltjes en heerlijk vers fruit. We mogen gratis overnachten op het parkeerterrein.

De volgende dag verder naar de Zee van Marmaris, naar het schiereiland Erdek. Mooie wegen en goed weer, we zoeven er zo naartoe. Op camping Ant worden we vriendelijk ontvangen door de eigenaar die goed Engels spreekt. We staan mooi bij het strand. Prima camping, superschoon sanitair en veel schaduw.

De volgende dag lekker relaxen, lezen, langs het strand wandelen, wasje doen en ons voorbereiden op de UEFA finale. Ajax-Manchester volgen we live via Radio 1. Helaas is het al snel 0-1 en eindigt het met een 0-2 nederlaag. Jammer.