Casablanca

Casablanca geldt voor mensen van onze leeftijd als een bijzondere en exotische stad. In de jaren zestig gingen hippies en filmsterren er naartoe om zich uit te leven met jazz, drank, hasj en vrije liefde. Dat zie je nu niet meer. Casablanca is nu een snelgroeiende stad met meer dan 4 miljoen inwoners, waaronder veel mensen uit andere delen van Afrika die hier hun economisch geluk zoeken. De contrasten zijn dan ook groot. Aan de kust staan erg luxe flatgebouwen, terwijl aan de overkant van de straat provisorische hutjes van afval en plastic op ommuurde terreinen staan.
Wij gaan er naartoe per taxi en trein in het gezelschap van een Vlaams stel en een Australisch stel. De Australiërs zijn ‘jong’ gepensioneerd en hebben hun huis in Perth voor 18 maanden verhuurd. Van de huur en hun pensioen trekken ze nu rond in Europa. Begonnen in Engeland, waar ze een camper kochten, rijden ze nu even rond in Marokko vanwege het lekkere winterweer. De Vlamingen zijn al wat langer gepensioneerd en hebben elkaar tien jaar geleden leren kennen toen hij op een fietstocht dwars door Amerika wilde en zijn dochter zei: zoek toch een fietsmaatje. Dat werd een gepensioneerde gymjuf. Samen trekken ze sindsdien de wereld over, maar ook wel apart. Zij gaat bijvoorbeeld met elke kleinzoon die 12 wordt op stedentrip.
We gaan met z’n zessen in een mooie ruime Dacia taxi naar het station. Het duurt even voor we kaartjes hebben want er is een computerstoring. De trein brengt ons in de haven, waar vandaan het 2 km lopen is naar de grote moskee van Casablanca. De Aussies nemen een taxi, hij heeft slechte voeten. We gaan met de Vlamingen aan de wandel.

De Koning Hassan II Moskee is inderdaad gigantisch en ligt pal aan zee. Alle Marokkanen hebben samen aan deze moskee betaald. Het is de enige waar niet-moslims in mogen. Dat heeft ook weer met het verdienmodel te maken, want het geld van de toeristen is nodig om alles af te maken. Helaas mogen we niet naar binnen. We moeten wachten tot 14.00 uur. Dan is de volgende rondleiding voor toeristen. De Vlamingen gaan er op wachten, wij niet, we gaan terug naar de camping om lekker te genieten van het zonnetje.