Na een drukke periode vliegen we op 26 april weer naar Spanje om met onze vertrouwde Limoe op pad te gaan. We moeten vroeg op (half vier) en zijn mooi op tijd in Eindhoven om een bakje koffie te drinken bij Ans. Zij brengt ons naar het vliegveld zodat onze auto twee weken (gratis) voor haar deur kan staan.
Na een vlucht volgens planning worden we door de mannen van Marbenjo opgehaald en kunnen we weer op reis met Limoe. De bus staat keurig onder dak op ons te wachten. Hij ruikt een beetje muf, maar start direct. Eerst maar even foerageren bij de Lidl in Torremolinos. Terwijl Netty boodschappen doet, check ik de bus. Hidde heeft alles netjes achter gelaten. De schone kleren gaan uit de koffer in de kastjes, waar gelukkig ook nog wat kleding zit.
De eerste stop is Casa Flamenco, een mooie villa, 60 kilometer buiten Malaga in de bergen. Hans, Rixt en Lise hebben het gehuurd samen met Bart en Nicole. Het is even een steil stukje omhoog, maar Limoe is sterk en heeft dubbele achterwielaandrijving.
We kunnen een nachtje logeren op de oprit en worden heel gastvrij ontvangen. Lekker borrelen en eten op het terras en dan vroeg het mandje in, want het was een lange dag.
De volgende ochtend is het schitterend weer. De mannen gaan fietsen en wij worden uitgezwaaid door de dames. We gaan naar Caleta de Vélez, waar we een mooi camperplekje vinden in de jachthaven. Lekker weer, beetje wandelen, in de zon boekje lezen, kortom vakantie. De volgende dag weer prachtig weer, maar harde wind.
We gaan lunchen bij Chiki Beach en daarna op zoek naar Martijn en Ineke. Martijn is de bouwer van onze bus en ze huren in de winter een huis in de bergen, vijf kilometer van de doorgaande weg. Onze navigatie herkent de coördinaten en we kunnen op pad. Na een mooie route door de bergen slaan we een betonpad in dat overgaat in een gravelpad. So far so good. Als we bijna op onze bestemming zijn, zit er een enorm gat in de weg. Daar kunnen we nooit langs. Iemand is hier recent gedraaid kunnen we aan de sporen zien. Maar even bellen met Martijn. Tsja, we hebben inderdaad het verkeerde pad gekozen en de draaisporen zijn van een andere gast die een uur voor ons daar was.
Wij moeten dus ook draaien. Nou dat past net. Terug naar de weg en op naar het volgende pad. Dat vinden we en blijkt een stuk toegankelijker te zijn. Na een kilometer of 5 zien we Martijn staan met de auto. Hij rijdt het laatste stuk voor ons uit. Wat een prachtige plek hebben ze daar. We kunnen mooi op hun erf staan en worden weer heel gastvrij ontvangen. Hun zoon Nils is er met zijn vriendin Karin en een vriend uit Marokko, Peter. De laatste stelt zich voor als huurmoordenaar. De sfeer zit er direct goed in en we hebben een heel gezellige avond met BBQ, sangria en mooie verhalen.
Het is wel fris en we slapen dan ook heerlijk in de bus. De volgende morgen is het nog steeds frisjes. De terrasheater kan aan bij het ontbijt. Daarna gaat iedereen op pad. Wij naar Castell de Ferro, naar een leuke camperplaats aan het strand. Een jong Frans stel runt deze camperplaats. We blijven er twee nachten en hebben het er erg naar de zin. Beetje wandelen, beetje lezen en vooral genieten van het mooie weer. De wind is af en toe nog vrij fors, maar verder hebben we het heerlijk. Na twee nachten vertrekken we naar Cabo de Gata.
De weg leek steeds smaller, maar limoe redt zich er wel mee! Mooie omgeving, nou nog iets meer warmte. Hier is het nog kouder, vandaag mijn winkelwagen terjas weer aangehad. Blijf genieten, veel plezier nog.