Vandaag gaan we naar een grote boerderij in de Westkaap in de buurt van Heidelberg. We hoeven alleen maar de N2 te volgen. Maar wij zijn niet zo volgzaam en zoeken onderweg naar leuke plaatsen. Mosselbaai lijkt ons zo’n leuke plaats, maar dat is het niet. Veel hoogbouw en het strand niet toegankelijk. Op een plekje kunnen we er wel naartoe. Daar zit een cafeetje met takeaway. Ik probeer takeaway koffie te halen. De eigenaresse is een Nederlandse vissersdochter uit Den Oever. Haar vader is hier dertig jaar geleden met twee trawlers naartoe gegaan. Zij moppert wat over buitenlanders en dat het allemaal niet meevalt. Wat ook niet meevalt is de takeaway koffie, want dat hebben ze niet. Op naar de volgende kustplaats, Stillbay. Echt een plaats voor ons. Aan het eind van de weg, beetje desolaat, maar ook geen koffie.
Dan maar door naar de boerderij. Onderweg een broodje bij de Eekhoorn. Dan de laatste kilometers de rimboe in. De boerderij van Neels en Anne-Lize Uijs ligt aan het eind van een dirtroad van 5 kilometer. Een idyllisch plekje. De ontvangst is heel hartelijk. Boer Neels houdt van mensen en van vertellen. Zijn familie is vanaf 1705 in Zuid-Afrika. Deze boerderij heeft hij samen met zijn broer gekocht omdat de ouderlijke boerderij niet groot genoeg was voor twee. In totaal hebben ze 1200 hectare waar ze vooral tarwe en gerst verbouwen. Ook hebben ze schapen en voor de hobby struisvogels. Dat was eerst serieuze business, maar een importstop in Europa vanwege vogelgriep heeft die tak van sport om zeep geholpen.
‘s Avonds diner en hoe. Prachtig verzorgd en super lekker. Anne-Lize en haar dochter doen de verfijnde dingen en de opmaak, Neels de braai. Dat is een kunst op zich. Eerst hout stoken, totdat het verkoold is. Dan een rooster boven de kooltjes om het struisvogel- en rundvlees te roosteren. Echt super. Bij het eten heerlijke wijnen.
De volgende morgen gaan we om 7.30 uur het bakkie in. We gaan de boer helpen struisvogeleieren rapen en de schapen verplaatsen. Neels vertelt ondertussen honderd uit. Over zijn speciale witte struisvogel, over de schapen die een kruising zijn van Duitse vleesschapen en Spaanse wolschapen. De veren van de struisvogel, waar bijvoorbeeld stoffers voor de automobielindustrie van gemaakt worden. Kortom, het is zo 9 uur, tijd voor ontbijt met struisvogelei en struisvogelbacon. Alles weer super verzorgd.
Eindelijk tijd gevonden om jullie avonturen te lezen. Wat een prachtige verhalen en schitterende foto’s! Wow!!