Dat is het kenmerk van onze vakantie tot nu toe. Overal is de snelweg opgebroken en wordt er aan de weg gewerkt. Dat levert behoorlijk vertraging op. De eerste dag zouden we naar Weimar rijden, dat halen we dus niet. Lange files in Duitsland zorgen ervoor dat we niet verder komen dan Göttingen. We vinden daar een mooi camperplekje bij een tropisch zwemparadijs. We hebben niet alleen last van vertraging, maar ook van regen. Als we naar het centrum lopen, houdt het op met zachtjes regenen. Het is echt hondenweer. Gelukkig ligt Pieter warm en droog in de camper. Wij vinden een leuk restaurant in de kelder van het raadhuis. Prima maaltijd en buiten is het daarna bijna droog. Mooi stadje met veel grote vakwerkhuizen. We komen ook nog een hele mooie oude Mercedes dubbellucht tegen.
Op naar Weimar. Onderweg volgen we graag “bordjes”, die ons hopelijk wat avontuur bezorgen. Dat is meestal wel het geval. Nu blijkt dat Buchenwald vlakbij Weimar ligt. We komen er praktisch langs. Begrijp dat dit niet bepaald een uitstapje is om je op te verheugen maar interessant is het wel. Voor een ieder die weleens in Auschwitz is geweest, schrik je ook hier van de grootte van het terrein. In 1937 gestart als SS opleidingscentrum en in 1941 gebruikt als concentratiekamp. Veel dwangarbeiders, naast Joden vooral Roma, Sinti, Jehova getuigen en homo´s. Er zijn 57000 mensen omgekomen door uitputting, hongerdood, en medische experimenten, de helft hiervan waren vrouwen. Ook hier een poort waar je doorheen loopt. Deze markeerde het SS- terrein en de gevangenkampen. In de poort de tekst: Jedem das seine. Hoe cynisch wil je zijn.
Weimar is de stad van Bauhaus en laat die beweging nu dit jaar 100 jaar oud zijn. We hebben kaartjes voor het nieuwe museum over Bauhaus voor het tijdslot van 17.00 uur en kunnen dus rustig aan doen. Dat is maar goed ook, want er is veel regen en ook weer files door wegwerkzaamheden. Vlakbij het Bauhaus Museum is een groot parkeerterrein waar ook campers mogen overnachten. Niet alleen campers blijkt als we daar aankomen. Er staan veel grote caravans van Britse, Ierse en Schotse travellers. Aan de hoeveelheid spullen rond de caravans is te zien dat ze hier al wat langer staan, in ieder geval langer dan de 3 x 24 uur die je er mag staan. Het museum is nieuw gebouwd in het kader van het 100-jarig bestaan van Bauhaus. Buiten wordt nog aan de laatste zaken gewerkt. Binnen biedt het een prachtig overzicht van de oorsprong en de belangrijkste ontwerpers en producten. De ontwerpen zijn tijdloos. Ze passen nog steeds in ieder modern interieur.
Eenmaal buiten regent het weer. We drinken wat in het centrum dat waarschijnlijk mooier en gezelliger is dan wij nu kunnen zien met het slechte weer. Maar het mooie oude cafeetje maakt veel goed, het bier smaakt er best!
Op naar Bratislava, ongeveer op de helft van de afstand naar Belgrado. Er is daar een mooie camperplek aan de Donau. Door alle werkzaamheden en een ongeluk bij Praag lopen we weer veel vertraging op. Wij stoppen in de buurt van Brno in een klein dorpje met een leuk klein campinkje. De zon schijnt en we staan mooi. We besluiten de volgende dag tot rustdag te bombarderen. Al die files, daar zijn we wel een beetje klaar mee. Lekker uitslapen, broodjes halen bij het winkeltje op de hoek, beetje schilderen, water vullen, olie peilen, kortom een heerlijk dagje op de camping. We zijn er bijna in het klein. Pieter vermaakt zich uitstekend met de hond van de eigenaar. Onze Tsjechische buren vinden dat maar niks. Ze sturen de campingbazin op ons af om te vertellen dat Pieter niet zo moet blaffen. Dat doet ze met een knipoog. Zij vind dieren geweldig en zeker Pieter. Honden betalen daarom op haar camping niks.
Vandaag richting Boedapest. Voor het eerst nauwelijks file. We zijn dan ook mooi op tijd bij camping de blauwe flamingo. De eigenaresse spreekt goed Duits en heeft een mooi plekje voor ons en ‘s avonds een warme Hongaarse maaltijd. Ze heeft weer een kok, maar dat blijft moeilijk. Jonge mensen gaan weg en de oude generatie is moe.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram onder de naam limoe.camper
Leuk verhaal weer Anne 😀. En wat een mooie schilderingen en foto’s. Veel plezier daar in het oosten van Europa.
Goh Netty & Anne, dat is lang geleden dat we contact hadden. Ik lees dat jullie nog steeds avontuurlijke camperreizen doen. Een ruim aantal jaren geleden bezochten wij Weimar ook met onze camper. Mooi Duits stadje.
Ik wens jullie nog een fraaie en veilige camperreis toe.