Het is zaterdag, dus mochten we uitslapen en douchen. Daarna op zoek naar het technische wonder van Elblag. Ten zuiden van Elblag is namelijk in de negentiende eeuw een kanaal gegraven dat maar liefst honderd meter hoogte moest overwinnen. Dat heeft men opgelost door vijf sleepliften in het traject te maken. De boten komen op een lorrie en worden via rails omhoog gesleept. In 2002 hebben we met de jongens gezocht om zo’n sleeppunt te vinden. Dat is toen niet gelukt. Nu een nieuwe poging en weer valt het niet mee. Eerst is er hoop, want er staan nieuwe, bruine, toeristische bordjes. Maar het volgende dat we zien is een oud blauw bord dat naar een donker bospad verwijst waar ook een bord verboden in te rijden hangt. Zal het wel niet zijn, dus volgen we Tomtom. Die brengt ons over zandpaden naar een dorpje waar de enige Duits sprekende man uit de appelboom wordt gehaald om ons te vertellen dat we terug moeten naar dat oude blauwe bord. Wij trekken ons vervolgens niks van het verbodsbord aan en rijden het bos in. Daar komen we op een ‘baustelle’. Wat blijkt het technisch wonder wordt de komende twee jaar gerenoveerd. Wij mogen dus niet verder en niet de Baustelle betreden van de vrouwelijke bewaker. Een oudere man geeft ons vervolgens toestemming om een paar foto’s te maken omdat we helemaal aus Holland hier naartoe gereden zijn. Hij vertelt ons vervolgens van alles over het project en ik mag zelfs de bouwput in. Als dank laten we hier ons eerste paar Delftsblauwe klompjes van de Xenos achter.
Na deze avonturen door naar het Paradijs, want zo noemt onze campingbaas zijn camping Seeblick. Het is inderdaad een hele mooie camping en wij staan pal aan een van de vele Mauzurische meren. De camping staat in Mragowo. Ze hebben hier ook een wasmachine zodat de was van onze eerste week vakantie vrolijk aan de lijn hangt te wappperen.
Volg jullie elke dag, leuk om zo een beetje mee te reizen. Nog 4 dagen dan gaan we zelf!! Groeten Peter
Hoi oost-Europa-gangers
We hebben jullie eerste reisverslagen gelezen en we genieten van jullie ervaringen. Als we zo de verslagen lezen, moet je niet te kritisch zijn ten aanzien van de kwaliteit van campings/camperplaatsen en de wegbewijzering.
Ennn………… Anne, je hebt het weer mooi voor elkaar. Als ik Netty zo stoer aan de riemen zie trekken, dan gaat het motto “Wie voor mij werkt, is mijn vriend(in)” nog steeds op. Ik zie bij haar al spierballen ontstaan. Hahaha
We zijn uiteraard heel nieuwsgierig naar jullie volgende verslagen. Dus blijf schrijven, daar waar het mogelijk is. Heel veel reisplezier. Groetjes van de “Vinkies”.