Het eiland Brac is vooral bekend om zijn natuurlijke baai van witte kiezels die in alle brochures van Kroatië te vinden is. Niet dat wij dit wisten, maar al lezende op de boot naar Brac kwamen wij daar achter. Dat zal dus wel heel erg druk worden. De boot op was wel een hilariteit. Er passen zo’ n 25 auto’s op en wij konden nog net mee. Alleen de laatste auto’s moeten achteruitrijdend de boot op. In het haventje van Budina is dit een voorstelling die door veel mensen wordt bekeken. Anne mag het ook proberen en doet dat prima. Omdat het een bewolkte dag is zijn de strandgangers allemaal in het dorp te vinden dus publiek genoeg.
Omdat het hier wel heel erg toeristisch is, gaan we naar een camping bij een klooster. Helaas deze bestaat niet meer, dus dan toch maar in Bol aan het zoeken. We komen oo een mooi plekje te staan naast camping Mario.
Ook hier weer een grappige combinatie van auto en kamperen, je moet wel rustig blijven liggen ‘ s nachts
Bol is wel een heel mooi dorpje. Het dorpje is nog redelijk autentiek gebleven, de boulevard is buiten het dorp aangelegd richting het witte kiezelstrand, mooie bomen en hotels zodat wij vanaf onze kampeerplek prima naar het dorp kunnen fietsen. Er komen ook veel dagjesmensen uit Split die ruim 1,5 varen om hier te komen.
‘ s Avonds op onze laatste avond nog heerlijk gegeten en gedronken in de haven van Bol.
Café YOLO herinnert ons er weer even aan dat je nu moet genieten. Dat doen wij zeker, later is nu! De volgende ochtend de hele vroege boot vanuit Supetar naar Split en zien dan de zon opkomen.
Dan weer naar huis. Helaas hebben we wel pech onderweg, maar een Mercedes garage is gelukkig altijd te vinden.Na 4 weken weer thuis en dat is dan ook weer prima. Wij hebben het super mooi gehad.