Het is 1 september en we hebben eindelijk vakantie. Vooral Netty heeft het de afgelopen tijd erg druk gehad. Dus tijd voor lekker lezen, zon, water, wijn en Limoe. We hebben er prima weer bij en na een dagje voorspoedig rijden zonder files gaan we ten zuiden van Reims een plekje zoeken voor de nacht. Dat valt nog niet mee, veel grijze kopjes op pad 😉 De derde camperplek is raak en we vinden een prima plek bij een parkje midden in het champagnedorp Damery. De witte busjes met de plukkers en tractors rijden af en aan. Een avondwandeling met Pieter laat zien dat het een echt Frans dorp is met een Hotel de Ville, een cafe-tabac, een bakker en een middeleeuwse kerk. We slapen er heerlijk en besluiten de volgende ochtend niet direct naar het Zuiden te snorren, maar eerst nog even langs Femmy en Rob te gaan om te kijken hoe het is met hen en hun camping Comme Ça.
Onderweg zien we volop bedrijvigheid rond de druivenoogst. Overal busjes en groepjes mensen voor de pluk. De romantische rieten manden zijn vervangen door stapels plastic kisten en de ezeltjes zijn vervangen door tractors en landrovers.
Er wacht ons een warm welkom, we vinden een mooi plekje en hebben het gezellig. Femmy leidt ons rond en laat zien wat er de afgelopen jaren gebeurd is. Cafe en keuken zijn helemaal af. De andere panden zijn aan de buitenkant helemaal gevoegd. Naast het cafe is een zaaltje voor de maandelijkse optredens in de maak, of misschien toch een tango-salon? Verderop in de straat hebben ze een groot oud huis omgetoverd tot een prachtige vakantiewoning. Je kunt zien dat Rob decorbouwer en etaleur geweest is. Echt schitterend en origineel ingericht.
Om half zeven schuiven we met nog wat andere gasten aan, aan de lange tafel in het cafe, want het wordt wat frisser en vochtiger op het terras. Rob heeft heerlijk gekookt. Vooraf een linzensoep, dan een frisse salade en als hoofdgerecht pittige kip met groenten en een timbaaltje rijst. Ook hier laat Rob zie dan het oog ook wat wil. De bordjes zien er steeds prachtig uit qua kleur en smaak. Toe is er verse Franse appeltaart met koffie. Gelukkig is er tijd om nog even na en bij te praten.
We blijven nog een dagje, want het is mooi weer voor een flinke wandeling. We komen een boer in een wit bestelautootje tegen en een pensionado op een tractortje met groenafval, verder niemand. ’s Avonds bakt Rob pannenkoeken en kunnen we lekker buiten zitten. Onze tafelgenote is een week op zangles in een dorp verderop. Naast lessen, treedt ze twee keer op. Wij kletsen na de koffie weer vrolijk verder met Femmy en Rob en slapen weer heerlijk in Limoe.
De volgende ochtend regent het en is het dus tijd om verder te gaan. Op naar Occitanie en hopelijk snel weer eens terug naar Comme Ça waar het altijd gezellig is.