Door een tip van een twitteraar vandaag naar Collioure. Is een mooie wandeling tussen de wijnvelden door van zo’n 9 kilometer. Omdat wij de fietsen mee hebben, leek het ons fijner om op de fiets te gaan. Kuifje kan dan ook mee in het mandje. Lekker lunchen en dan weer terug. We hadden gewaarschuwd moeten zijn, in de naam van Collioure komt col voor, en dat was het dus precies. Klimmen, en dat met een vouwfiets…. We volgen de borden, Collioure par Corniche…. Inderdaad prachtige vergezichten, kronkelige kustweg, hellingen met wijnstokken, boeren die hun afval verbranden, kortom mooi, maar zwaar. Stukjes gelopen en dan op de top naar beneden geroetst. Wind in je haren en op tijd in de ankers van de vouwfiets. Maar het was het waard. Dit dorpje was in de tijd van WO II een smokkelaarsroute. Mensen die naar Engeland wilden gingen hier de grens over naar Spanje en vandaar naar Engeland. Er waren twee routes die vanaf dit dorp naar het vrije westen ging. Mooi behouden en in deze tijd gezellig druk. In de zomer kun je vast op de koppen lopen. Prachtig weer en lekker gegeten, terrassen zitten vol. De jas kan los of uit. Dezelfde weg terug is geen optie, maar zelfs hier hebben ze een station. Helaas gaat de trein niet meer ivm de feestdagen. Normaal staat er wel een taxi, maar nu dus niet. Anne vraagt aan de mevrouw die de kaartjes verkoopt of ze een taxi wil bellen. Binnen 3 minuten staat de taxi voor de deur. Fietsen, mand en hond en wij erin en naar de InterMarché voor de hapjes voor vanavond. De chauffeur heeft jaren op Nederland gereden. Helaas rijdt hij nu verkeerd, de meter loopt op tot 35 euro. Dat is wel balen natuurlijk. Gelukkig is de man zeer correct en vraagt de gewone prijs, het was zijn fout. Wat een gentleman. Nog even op het strand zitten en over de zee kijken we gaan straks het oude jaar uit en het nieuwe in Bonne Année!
