Lake Sevan

De laatste ochtend bij de 3 G’s en omdat we het zo lief vragen zal Sandra de laatste ochtend haar fameuze ontbijt serveren. Dat kan alleen maar in het voor- en naseizoen voor kampeerders. We genieten er met volle teugen van. Heerlijk broodjes, allerlei soorten kaas, vleeswaren en zelfgemaakte jams en heerlijk vijgen en sap. Super bedankt Sandra, je was meer dan een gastvrouw voor ons! Www.bedandbreakfast3gs.com .

Op naar Lake Sevan, 1900 meer hoog gelegen zoetwatermeer waar we een aantal attracties gaan bekijken. Vandaag 9 mei en nationale feestdag, dus waarschijnlijk weer veel Armeniërs op pad. Het waait dat het rookt, maar dat is lekker zo bij het water. Voor de verandering een super fijne weg. Er zal wel een minister zijn die hier vaak langs moet, zo gaat dat hier. In Sevan gaan we eerst naar het schiereiland waar we flink mogen klimmen om bij twee prachtige kerkjes te komen, ook hier weer veel chatkars.

Het meer ligt er bij met witte koppen op het water. We willen vannacht hier ook ergens aan het meer kamperen. Dat moet vast wel lukken, kijken of we de luwte kunnen vinden. we rijden vlak bij het meer, en ook nu weer veel plastic en losse rommel. Je kijkt als Nederlander toch wel aan tegen al die viezigheid, en lege gebouwen, achtergelaten huizen, dat kan hier allemaal. Veel hekken omdat er redelijk veel stukjes grond áan het meer privé zijn. Hoewel je bent wel in Armenië en een open hek, is geen hek zullen we maar zeggen. Het regent af en toe maar door de wind is het ook snel weer droog. We lunchen naast het klooster van Hajravank. Misschien zul je je afvragen: alweer een klooster, mar deze is ook weer heel mooi. Vooral de buitenkant, deze is gedeeltelijk begroeid met korstmos. Daardoor krijgt het een oranje gloed en zo aan het water met de ruige rotsen eromheen is het een plaatje. We lopen lekker buiten met het zicht op het meer.

Als we weer verder rijden gaan we naar Noratus, een plaats met een 800 jarige begraafplaats. Bijzonder om hier rond te lopen. Zoveel graven van eeuwen oud, mar ook van nu. Ondanks hun lage economische status maken de Armeniërs wel veel werk van de graven. Grote standbeelden, overleden mannen ( meestal) jong gestorven en oom zo afgebeeld, letterlijk in een beeldhouwwerk, en dan een oude vrouw met foto eronder die dan meer dan 40 jaar weduwe is geweest. Ook graven van kleine kindjes, en broers die alle drie omkomen in de oorlog. Niet wetend wanneer precies gestorven. Een sociologisch beeld van deze maatschappij komt zo voorbij. Op twee graven zitten twee oude vrouwen te breien. Ze proberen zo aan toeristen sokken te verkopen. Maar vragen er wel heel veel geld voor, zo’ n 15 euro per paar. Helaas zijn wij dan net even teveel Nederlander om dat niet te kopen.

Dan op zoek naar een slaapplek aan het meer. Liefst wat van de weg af en niet zichtbaar voor een ieder. We rijden een pad af naar het meer, en een rij bomen houdt ons uit het zicht. Een hek omver gereden, eneduidelijke sporen van auto’s laat ons geloven dat er hier wel vaker mensen komen. Aan het strand liggen wat bootjes en heel veel vogels. We hebben prachtig zicht op de fauna van dit geldige, dat verveeld nooit. We zitten midden in EO Animal life programma. Prachtige plek en heerlijk geslapen en gezond weer op.