Vandaag gaan we weer een aantal grenzen slechten. Meerdere vissers op het meer, die inderdaad dezelfde weg als wij hebben afgelegd. We zijn benieuwd wat Georgië ons zal brengen. Hoe dan ook de wegen in Armenië zal ik niet missen alleen als de wegen in Georgië nog slechter zijn. Man man wat een kuilen.
We willem eigenlijk doorrijden naar Tiblisi. Wat praktische zaken gedaan, en ons geld opgemaakt aan drank en… diesel. Helaas loopt alles anders. De A 6 ligt er ervoor een stuk uit, geen idee hoe lang en ver dit zal zijn. we rijden over dirt road en afgeschraapte wegen, van rots, steen en puin. Niet super druk maar wel enig verkeer wat zich allemaal over deze wegen voort beweegt. Na zo’ 10 15 kilometer beginnen we ons af te vragen of de weg naar de grens er soms helemaal uit ligt. Dat kunnen we met ons Westerse verstand niet voor stellen. Niemand van de werkers die zich ook afvraagt waar wij heen gaan. Om een heel lang verhaal kort te maken: we hebben 70 kilometer over dit soort wegen gereden, omleidingen gemaakt die nauwelijks zijn aangegeven. Beiden waren we behoorlijk van de leg. Ik wist niet meer hoe ik moest zitten en Anne niet meer hoe hij moest rijden. De navigatie wist op een bepaald moment ook niet meer waar we waren. We gingen de grens écht niet halen vandaag. Gelukkig had Anne nog gekeken of er nog een extra overnachtingsmogelijkheid was voor de grens. Een B & B in Alaverdi, waar we de coördinaten van hadden. Die bleken niet te kloppen, want de plek waar we uit kwamen was een soort stort. Gevraagd aan wat mannen op straat, maar die snapten ons niet. Dan maar door richting grens, en wonder boven wonder ; een bord met B & B Iris. Naar boven gereden en we mochten op de oprit staan. Iris is een dame die ergens Russische roots heeft en in Armenië is terecht gekomen. Als wij onze route aangeven, geeft ze aan dat we over een weg zijn gekomen die ” crazy ” is en waar zij al meerdere malen gasten heeft moeten zoeken omdat die totaal de weg kwijt waren. Wij hebben dus bijzonder veel geluk. Ze neemt ons mee naar een balkon met uitzicht op de rivier.
Thee en koffie en straks een homemade diner met allemaal leuke mensen. Even bijkomen en inderdaad een heerlijk eenvoudig diner met leuke jonge mensen die als backpackers door Armenië, Georgië en Azerbeidzjan reizen.
Zit naast een Indiaas Engels meisje die als arts werkt en samen met twee collega’s op reis is, leuke vrouw en ook geschikt voor haar vak. Luistert goed, stelt veel vragen en is empatisch. Amerikaanse jurist uit de bankenwereld, Canadese jongen die ontslag heeft genomen en twee jaar gaat reizen, Iers meisje met Engelse vriend en de Englisch teacher van het dorp, schitterende dame die met veel flair iedereen vragen stelt, en ook de antwoorden krijgt. Bijzondere vrouw die je niet vergeet, die naast humor ook veel verteld over het Grote Armeense verdriet maar ons allen leert wat een koosnaampje in het Armeens is. Hoe positief wil je deze dag eindigen.