Mooi weer, dus langs de boulevard n de zee een rondje rennen. Het is er heel stil. Een oudere man ziet ons lopen en denkt er het zijnde van. Maar dan reageert hij toch en roept: Bravo! Grappig.
ANne checkt regelmatig even of de auto technisch nog in orde is. Het lijkt om een scène uit” We zijn er bijna” maar met een auto van deze leeftijd is het wel nodig.
Lekker in de zon, en hele lange strandwandeling gemaakt. Prachtig weer. Op de terras ons bijna laatste kopje Marokkaanse whiskey. Met uitzicht op zee en een Frysk onderzettertje.
’s Avonds naar het dorp voor een diner voor twee. In het centrummzijn vooral plaatselijke eettentjes. Vooral gericht op de locals. Geen poespas. Voordeel is altijd, snel aan de beurt, en hoge omloopsnelheid. Vriendelijke dame en haar moeder spreken ons aan. Zij spreekt erg goed Engels en is benieuwd wat we allemaal hebben gezien in Marokko. Of we ook in Akchour zijn geweest, nee dat niet. De ober komt met zijn mobiel en laat ons een soort drie op reis in Marokko versie zien van Akchour.
Prachtige watervallen, we moeten zeker nog eens terug. Het eten is heerlijk!
We lopen nog een keer langs het strand en zetten de wekker, morgen half 7 op omdat we naar Tanger Med rijden voor de oversteek.