Terug

De laatste dag in Marokko staan we vroeg op. Om half acht rijden we de camping af. Het waait pittig, maar niet zoveel als in Nederland. Daar waaien vrachtwagens om op de snelweg. Het scheelt hier ook niet zoveel. Voor ons rijdt een kleine vrachtwagen die wel heel erg hoog beladen is. Op het viaduct wordt de auto uit de wind gehouden door een touringcar, slim.

In de haven van Tanger Med veel controle, o.a. een reusachtige scanner die helemaal over onze bus heen gaat. Geen verstekelingen aan boord, dus wij mogen verder. Tegen half tien staan we in onze rij voor de boot. De boot komt even later binnenvaren, maar dan moeten alle vrachtwagens en campers er nog af en de nieuwe er op. Dat gaat dus echt één voor één met een nieuwe controle op verstekelingen. Ik moet alle deuren open doen en de politieman checkt alles. In het ruim moeten wij helemaal apart staan, waarom, Joost mag het weten.
De controle in Spanje is een stuk soepeler, al duurt het hier ook nog wel even, omdat iedereen voor wil dringen.
Eind van de middag arriveren we op camping Torremolinos. De campingbaas heeft nog één plekje vrij. Het staat inderdaad helemaal vol met vooral campers uit Zweden en andere scandinavische landen. Naast ons Nederlanders die een jaar rondtrekken met een caravan en aan de andere kant twee Zweedse mannen met elk een grote caravan. Hun vrouwen zijn even naar Zweden. Vliegen binnenkort weer in. De volgende dag is het feest, de Zweedse pensioenen worden uitgekeerd 😉 De meeste Zweden kennen elkaar. Ze doen ‘s morgens Tai Chi en ‘s middags een borreltje aan lange tafels.
Wij maken de camper helemaal schoon, doen de was en pakken onze toch wel wat kleine koffertjes. Dan lekker naar het strand. ‘s Avonds weer naar de boulevard, maar veel horeca is dan toch dicht. Gelukkig vinden we een heel leuk en gezellig restaurantje.

 

 

 

De volgende ochtend de laatste dingen schoonmaken en dan tegen twaalven naar de stalling. Is maar 3 kilometer van de camping. Leuk bedrijf. Super aardige mensen en alles is zo geregeld. We laten Limoe met een gerust hart achter.

Het busje brengt ons naar het vliegveld. Daar is het chaos bij het boarden, maar met een half uur vertraging staan we op Schiphol, waar Sybe keurig met de auto voor staat. Wij in de auto, hij in de trein en even later zitten we op de snelweg naar huis.