Onze gasfles is dan eindelijk leeg, maar wel op een hele goede plek. Je kunt op twee plekken in Portugal je gasfles laten vullen. Laten wij nu op 1 kilometer van Quelfes zitten, waar dat kan. Brare handel, en gek bord, lijkt bijna scene uit een film.
In Estói gaan we naar een plek met Romeinse opgravingen en een klein museum. Alles is daar wel wat “houtje-touwtje”, voordeel is dan wel weer dat je overal goed bij kunt komen. Mooie mozaïeken vloeren van zo’n tweeduizend jaar oud, blijft bijzonder.
Grappig dorpje, met en soort brink, waar een aantal bejaarden dagelijks worden geparkeerd om naar het voorbijkomende verkeer en toeristen te kijken. Lekkere koffie op een terras er tegenover, wij kijken maar terug. Mooi slot van de Graven van Estói, ziet eruit als een soort “lusthof”, Romantische, barok stijl. We lopen er eerst voorlangs, omdat het een hotel lijkt. Inderdaad is het ook een poussada, maar aantal kamers mag je bekijken, mooie plafonds en ook de tuin is toegankelijk voor iedereen. Heel erg mooi,veel tegel tableaus, in blauw witte tegels. Doet wel Delfts blauw aan. Heel mooi, hebben we ook in Iran veel gezien, bijzonder dat deze stijl zo wijd en zijd verspreid is. Je kunt je er we iets bij voorstellen dat de mensen hier honderden jaren geleden zich in deze tuin vermaakten.
Door de bergen rijden we richting Loulé. In 1988 (pff waar blijft de tijd) zijn wij op onze huwelijksreis ook in Loulé geweest. In dertig jaar is er veel veranderd. Gelukkig maar, zou ook gek zijn als het niet zo was. De oude markt Mercato is helemaal vernieuwd, en de sfeer is hierdoor wel heel anders. Heel leuk zijn de kleine straatjes waar gekleurde lappen stof over heen zijn gespannen, fijne schaduw, en route van allerlei galeries en ateliers.
Mooie fototentoonstelling gezien, en binnen in een oud klooster heerlijk geluncht. Wat kan het leven toch goed zijn. Tijdens onze tocht door het stadje lopen we Hetty uit Sittard tegen het lijf. Lieve vrouw die graag even met ons wil praten. Zij had ook mooie reizen met haar man gemaakt, maar helaas was hij door mijnheer Parkinson ingehaald en overleden. Geniet vooral van elkaar en geniet vooral ook nu. Dat is iets wat wij zeker doen, Later is nu is ons motto! Onderweg naar Alte, waar aantal bronnen en watervallen zijn.
We lopen naar de kleine waterval, nogal steil maar goed voor de kuitspieren. Wilden hier eerst overnachten maar het is niet écht bruisend te noemen. We rijden door naar Silves, waar een oude hippie , die helemaal met zichzelf in het reine is gekomen, geen anderen nodig heeft en dus vrij is, op ons wacht.