De weerkaarten geven aan dat het westen van Duitsland en het zuiden van Polen het beste weer hebben de komende week. Wij gaan daarom op pad naar onze eerste Duitse Hanzestad, Osnabrück. Maar eerst naar Zwilbrock, een dorpje net over de grens, waar een mooi natuurgebied is met o.a. Flamingo’s. De enige flamingo die we tegenkomen is een beeld, geschonken door een liefdadigheidsvereniging, de soroptimisten. We maken een mooie wandeling langs moerassige gebieden waar de bomen in groen en zwart water staan. Er zijn veel ganzen en eenden, de flamingo’s zijn al vertrokken naar Zuid-Holland.
We rijden door naar Osnabrück, de stad van de vrede, maar bezoeken eerst heel toepasselijk het dorpje Vreden. We zijn er snel uitgekeken. Stelt niet veel voor. Met wat lekkers van de bakker gaan we verder. We vinden een mooie camperplek in een dorpje vlakbij Osnabrück.
De volgende ochtend de stad in. We parkeren op een P speciaal voor campers, achter de universiteit, aan de rand van het centrum. Eerst maar koffie, want daar staat de stad bekend om. Kleine ambachtelijke branderijen, we ruiken het al snel en drinken inderdaad een heerlijke koffie. Het centrum is klein en overzichtelijk. We vinden al snel de dom en het oude stadhuis. Hier en in het stadhuis van Münster is in 1648 de vrede getekend die het einde betekende voor de dertigjarige – en de tachtigjarige oorlog. Overal in de stad kom je zaken tegen rond het thema vrede. In het gemeentehuis kun je de zaal waar de vredesonderhandelingen en ondertekening plaats vond bezoeken. De aanwezigen zetten hun handtekening en ook kijken ze nu streng toe vanaf de muren van de zaal.
Na een heerlijke lunch in een heel oud pand, brengen we Pieter naar de bus voor een middagdutje en gaan wij naar het museum van Felix Nussbaum. Hij vluchtte samen met zijn vrouw in de jaren dertig naar België, naar Oostende. Daar doken ze in 1943 onder in hun eigen woning, maar werden verraden en in 1944 naar Auschwitz gebracht, waar ze beide zijn gestorven. De dreiging van de oorlog is in hun werk goed te zien. Hij heeft zichzelf ook afgebeeld met een jodenster op de jas en een stempel in zijn paspoort, terwijl hij altijd geweigerd heeft met een ster te lopen.
Terug bij Limoe besluiten we niet in de stad te blijven, maar een camperplekje buiten de stad te zoeken. We komen uit bij Rila Erleben, een grote importeur van allerlei kruiden en sauzen die naast het bedrijf een mooie camperplek heeft gerealiseerd met o.a. heerlijke douches.