Ondanks het mooie strand besluiten we toch maar verder te gaan. De campinghouders en de rode campingkater dagen Pieter steeds uit en de oude hippie die het winkeltje runt, had zich verslapen en dus was er geen brood.
We rijden naar Oualidia, het stadje dat bekend staat om zijn oesters en de lagune. Die laatste is inderdaad prachtig. We zetten een kopje koffie op het parkeerterrein en geven de parkeerwacht ook eentje. Hij had er graag wat suiker in gehad 😉 en vraagt later nog om een biertje. Ondertussen komen zijn vrienden, de viskoeriers langs op hun brommertjes. Pssst, visje kopen? De lagune en het strand zijn prachtig. De bootjes liggen allemaal op het strand. Later horen we dat de vissers pas in januari weer uit mogen varen. Het is steeds 3 maanden vissen en dan weer 3 maanden niet. In die periode doen ze het stiekem.
Op de camperplaats staan onze ‘oude’ Duitse buren uit El Jadida. We parkeren ernaast en Michael vraagt:”What took you zo long?” Leuke mensen uit Essen die voor het eerst in Marokko zijn. Hij is met pensioen en Sylvia bijna. We lunchen, lezen wat en maken nog een lekkere wandeling naar zee.
De volgende ochtend staat er een strak windje. Tijd om door te reizen. We gaan naar het pottenbakkersstad Safi. We parkeren midden in het centrum achter de grote poort van de Medina. Na een paar stappen richting het pottenbakkersstraatje, stapt er al een meneer op ons af die vertelt de manager van het geheel te zijn en ons graag even rondleidt. Dat laten we natuurlijk graag gebeuren. Het hele proces bestaat uit 7 stappen en overal zijn aparte werkplaatsen en ruimtes voor. Het begint met de kleistenen fijn te hakken en te weken in water. De klei droogt daarna in de open lucht tot het de gewenste smeuïgheid heeft bereikt. Daarna wordt er iets van gemaakt op een draaischijf of mal. Na droging wordt het bijgewerkt en kan er een laagje witte porseleinklei overheen. Dan schilderen, glazuren en tenslotte bakken in de gasoven. De oude houtovens staan er ook nog, maar worden niet meer gebruikt. Het hele proces duurt zo’n drie weken. Dan is het tijd voor stap acht, de winkel. We mogen er geheel vrijblijvend even rondkijken 😉 Natuurlijk kopen we het een en ander na deze ‘rondleiding’.
