Anne heeft een mooi schilderij gemaakt van de verplaatste vuurtoren vanuit de duinen. Mooi gelukt. Als we die middag, nadat ik de ochtend had gewerkt, naar de spot gingen lopen, stormde het wel aardig. We komen een vrouw tegen met twee kleine hondjes. Ze vraagt of wij onderweg zijn naar de vuurtoren. Zij adviseert dit niet te doen samen met de hond, omdat het zo hard waait dat je gezandstraald wordt, en de kleine honden zijn dan aan de beurt. Ik ga terug met Pieter en Anne gaat alleen verder. Het is één grote woestijn, met windkracht 7 is het vooral zandhappen. Van de toren is niet veel over, alle glas is eruit. Bovenop waai je zo wat uit je broek, en moet je de camera stevig vast houden. Alles voor een goede foto!
Naast ons staat een camper met een heel bijzondere sticker achterop. We waren heel benieuwd, maar herkenden de labrador niet écht.
We rijden weer wat verder en komen bij Løkken aan het strand. Je mag hier gewoon over het strand rijden. Niet langs het dorp zelf, dus je hebt wel af en toe een onderbreking. Vandaag waait het nog best hard, als lunch broodjes met knakworst (Pølseheet dat hier). Het smaakt heerlijk. Over het strand gewandeld, en we stoppen voor een theetje naast de uitkijkpost van de reddingsbrigade. Inderdaad wel stoere jongens, heb er alleen geen foto’s van. Jullie moeten me maar op mijn woord geloven.
We stoppen in Thisted, bij de jachthaven vinden we mooie camperplek aan het water. De voorzieningen van de jachthaven, online aanmelden, en met de meldcode kun je daar lekker douchen zonder prikklok, of tijdslimiet. Er is wel veel lawaai van een groot muziek festival, die aan de anderen kant van de stad plaatsvindt. We hebben er verder geen last van. Gaan heerlijk uit eten bij de Italiaan op de hoek, en hebben ook hier weer als baby’s geslapen met het geluid van de wind dichtbij