Vandaag eerst even de huishoudelijke taken, wassen en drogen en weer een fris bed. Erg warm maar ook wind. We lopen naar L’Hospitalet een klein dorp vlakbij Rocamadour. Je hebt er een prachtig uitzicht op het hangende heiligdom met zijn gebouwen en torens. Je loopt vanuit dit dorp via de “ Voie Sainte “( de heilige weg) naar de historische toegangspoort voor pelgrims. In het dorpje staat ook een Romaanse kerk, helaas op slot.
De weg is best pittig en behoorlijk stijl. Hier wonen bijna geen mensen meer,alleen toeristenwinkeltjes en horeca. Uiteraard wonen er nog wel wat zusters in een modern klooster zeg maar. De vrouwen zijn wel heel zichtbaar in de gebouwen. Netty nu ook naar de Zwarte Madonna. Heel klein beeldje, en mooie gebrandschilderde ramen.
Overal zie je ook de afbeelding van de schelp. Veel wandelaars, met bepakking die vrolijk hun stempel komen halen. Je kunt ze herkennen aan de bepakking, de schelp en de getrainde kuiten. Op de terugweg naar de camping ontmoeten we een man drie herdershonden. Twee aan een riem, en één loslopende herder. Deze kwam nogal onvriendelijk op Anne en Pieter af. De man deed niets meer dan roepen. De hond hapte naar Anne en luisterde toen alsnog. Anne stond al klaar om te schoppen. Netty stond versteend, daar heb je niks aan. Toen de man de honden in de auto had, vroeg Netty nog wel even om een excuus. Dat werd gegeven maar het is niet de eerste keer dat mensen hier met honden los lopen die niet onder controle zijn. Gelukkig liep het goed af. Blijkbaar heeft ons pelgrimstocht toch wat hulp van “Boven” gegeven.
Prachtig he?
Jazeker!