Vanmorgen was het helaas een beetje bewolkt, waardoor we niet door de zon op de gordijnen werden gewekt. Lekker ontbijten met zicht op strand en zee en daarna een lekkere strandwandeling met Kuifje. Prima plekje. Als de zon volop geschenen had, waren we zeker nog een dagje gebleven, nu maar weer een stukje toeren. Een prachtige route door heuvels en dalen, met heel veel sinaasappels, deels langs de rivier de Ebro. Na zo’n 160 km waren we in Peniscola. Op papier leek dit een leuk dorpje met een prachtig oud Tempelierskasteel. In het echt waren er onvoorstelbaar veel hotels langs een kilometerslange boulevard. De eerste camping waar we naartoe wilden lag aan deze boulevard. Zag er netjes uit, maar was nokvol en de campers stonden bovenop elkaar. Door naar nummer twee die door iedereen op internet geroemd wordt, maar iets verder van het stand ligt. In dit geval een voordeel want dan ben je die akelige flats kwijt. We kregen er wel uitzicht op een veld kool voor terug, inclusief de geur. Maar een mooie camping met super vriendelijk uitbaters. We kregen een van de laatste plekjes. Even later kwam het bord Completo op het hek. Onze buren maken graag en praatje. Ze hebben 55 en 47 jaar gewerkt en gaan nu de hele winter op pad met hun splinternieuwe camper. Helaas had de omvormer het begeven. Ze moeten nu een week op onderdelen wachten.
We gingen bewust op een camping staan omdat we een wasmachine nodig hadden. Die hebben ze hier, alleen we hoeven het zelf niet te doen, oma doet alles in de machine en zorgt dat het schoon en droog wordt. Hopelijk op de juiste temperatuur gewassen.
Morgen maar eens op het fietsje naar de Tempeliers, tevens de residentie van de tegenpaus, voor intimi Papa Luna.
