In Isfahan is ook een grote Armeense wijk, Joffa, met allemaal hippe winkels en eettentjes. Centrum is een oude Armeense kerk, de Vank kathedraal. Op 25 april was het 102 jaar geleden dat de Turken 1,5 miljoen Armenen vermoord hebben. Die boodschap kon je niet ontgaan in de kerk.
De kerk zelf is prachtig. Het hangt helemaal vol met olieverfschilderijen met bijbelse voorstellingen. Het gaat er bijvoorbeeld gruwelijk aan toe in de hel. Duivels rukken de darmen uit arme zondaars. De vorm van de kathedraal is heel Iraans, lijkt met de koepel en de fleurige tegels op een moskee. Dat hebben de Armenen gedaan om niet al te veel op te vallen. De invulling is dus voor ons heel vanzelfsprekend christelijk. Opvallend is dat de schilderijen nog heel fris ogen. De kleuren zijn mooi helder en sprankelend.
Het museum bij de kerk is erg amateuristisch met stoffige en kapotte zaken in vitrines. Zonde van de mooie manuscripten en gedrukte bijbels die er liggen. De bladzijden krullen van vocht en stof. Op de binnenplaats krijgen we nog een concert van de plaatselijke muziekschool. Hoofdrol is er voor de technicus. Die steeds oorverdovende knallen weet te produceren met de microfoons.
We wandelen vervolgens naar de rivier die vol met water staat. Dat is vaak niet het geval. Thomas Erbrink heeft er nog een mooi item over gemaakt met waterfietsen in de vorm van een zwaan die droog op de kant liggen. Nu fietsten de Iraniërs naar hartenlust met de zwanen over de rivier en kijk wij toe vanaf de Pol-e-si-o-soh brug.