Onze terugweg door Europa willen we wat relaxter doen dan de heenreis. We gaan elke dag zo rond half negen vertrekken en rijden dan tussen de 300 en 400 kilometer, zodat we ook tijd hebben om onderweg te genieten.
Vanuit Skopje rijden we naar camping Ruza Vetrova in Jagodina, Servië. Het kleine campinkje ziet er op de app veelbelovend uit, maar scoort gemiddeld een drie omdat mensen het te steil vinden. Dat nodigt ons uit om eens een kijkje te nemen en daar kregen we bepaald geen spijt van. Een ontzettend mooi plekje met veel groen, eenvoudig sanitair, maar wel heel goed en mooi aangelegd en een uiterst vriendelijke campingbaas. Het weggetje op de camping is inderdaad steil, maar gemaakt van betonstroken met antisliprichels er in. Prima te doen en wij kunnen het mooiste plekje uitzoeken, want wij zijn de eersten. Een Duits stel dat later komt, vindt het inderdaad te steil en kiezen het bovenste plekje. ‘s Avonds komen er nog twee Tsjechen, van het Tjechische Bier Rally Team. Zij racen zo naar beneden met een busje en caravan. Dat vond ik nou wel weer wat uitdagend, maar de volgende ochtend bleek dat ze een 4×4 busje hadden en ook rally ervaring, want in een wip stonden ze weer met alles boven.
Door naar Hongarije. Plan was een restaurant met campingfaciliteiten op de Puzta. Bijna op de plaats van bestemming moeten we een zandpad op, maar dat klopt met de beschrijving. Als we dan even later het erf van een varkensboerderij oprijden, is het duidelijk dat er iets niet klopt. Er komt een meisje naar buiten dat hier duidelijk ervaring mee heeft. Ze spreekt geen Engels, maar maakt duidelijk dat we terug moeten en drie keer links. Ondertussen staat er nog een camper op het erf. Nederlanders die dezelfde locatie zoeken. Ze gaan achter ons aan rijden. Na drie keer links vinden we de schitterende locatie, maar het is niet open en ook al een tijdje niet open geweest. Tsja, eerst maar eens lunchen. Het ander paar besluit daar te blijven, het is inderdaad een hele mooie locatie, maar wij hebben geen eten bij ons en willen graag naar een plek met een restaurant.
Op de app vinden we een plek bij een kuuroord. Prima plek, staan vrij veel campers en caravans. Leuke buren uit Roemenië. Restaurants vallen tegen en het restaurant dat we uitkiezen, helemaal. Zelden zo slecht gegeten, maar het bier was lekker.
De volgende halteplaats is ook in Hongarije, vlak voor de grens met Slowakije in een slaperig kuuroord vlakbij de Donau. Het campinkje is weer geweldig. Aan de rand van het centrum in een grote tuin met prima voorzieningen. Het stadje zelf is een echt kuuroord met een enorm kuurhotel en heel, heel veel tandartsen, kappers en beautysalons. We merken nu wel dat het drukker wordt op de snelwegen. Enorm veel vrachtverkeer en de eerste files.
Praag is onze volgende stopplaats. Via de app komen we terecht bij camping Prager in een voorstad van Praag, direct aan de snelweg. Een fantastisch plekje met een zeer gastvrij echtpaar. Hij ziet er uit als een leraar Duits en gedraagt zich ook zo. Alles goed voorbereid, inclusief bus/metrokaartjes voor naar het centrum. Kortom, een half uur na aankomst lopen wij op het Wenceslausplein. Heerlijke stad, wel druk, maar gelukkig lang zo druk niet als in de zomer. Hotel Europa is helaas gesloten. Hebben we goede herinneringen aan, koffie met een strijkje en dineren in de tijd dat het personeel individuele klanten maar lastig vond. Nieuw is dat je overal opeens ‘authentieke’ wafels kunt krijgen. We wandelen over de beroemde Karelsbrug naar Kampa waar een museum voor moderne kunst is. Mooie beelden aan de rivier. Op een terrasje komt er opeens een hoop kabaal aan, Hare Krisjna bestaat nog in Praag en gaat vlak voor ons terras lekker los tot er geklaagd wordt en de politie ze vraagt te vertrekken.Terug stappen we op aanraden van onze campingbaas een halte eerder uit en eten een heerlijke pizza in een druk Italiaans restaurant. Weer een mooi plekje erbij voor onze overnachtingsplaatsen onderweg.
Het wordt steeds drukker op de weg en in Duitsland scheuren inmiddels de ‘razers’ op de linkerbaan voorbij. Wij rijden naar Magdeburg een oude (Oost)Duitse stad aan de Elbe. Aan de oever van de rivier middenin het centrum is een grote camperplaats. Voor 8 euro verdwijnt de toegangspaal in de grond en kun je er drie dagen staan. Het is een populair plekje, er staan zo’n zestig campers op een rij langs de Elbe. De stad zelf is in 1945 plat gegooid. Er zijn een paar panden gerestaureerd, waaronder de Dom. De rest bestaat uit oostduitse nieuwbouw en heel verrassend een groot complex van de Oostenrijkse architect Hundertwasser, der Grünen Zitadelle. Vrolijk, kleurrijk en goed onderhouden. Leuke verrassingen in zo’n stad. ‘s Avonds onze eerste asperges op het terras van restaurant Ratskeller.
De laatste etappe is weer druk, ook omdat in het noorden van Duitsland de regen met bakken uit de lucht komt. Gelukkig komt de zon weer te voorschijn als we Nederland binnen rijden en in Kollum is het mooi weer. Daar wacht ons natuurlijk een verrassing. Ons huis is de afgelopen tien weken helemaal verbouwd. Wat is het mooi geworden. We lopen met veel oh’s en ah’s door ons ‘nieuwe’ huis. Geert Veenstra en zijn mannen hebben een prachtige klus gedaan.
Welkom thuis! En wat hebben jullie een prachtige indrukwekkende reis gemaakt. En wat ik vooral leuk vond om te lezen was, al die mensen die op jullie pad kwamen.
Hartelijke groet.
Wat een prachtige reis hebben jullie gemaakt! En fijn thuis te komen in een totaal verbouwd huis😊😊 Ziet er prachtig uit!