Skopje, house of cards

Nadat we afscheid hadden genomen van Zorba, zeer charmante man, waren we mooi op tijd en route. Onze opzet is nu om de weg naar huis, in alle rust te reizen. Om alvast wat te wennen, staat de wekker op 07.00 uur. Op deze manier willen we per dag 300 /400 kilometer reizen, zodat we ook nog tijd hebben voor andere zaken dan kilometers maken.
Vandaag is ons doel Skopje, de hoofdstad van Macedonië. We zijn wel eens eerder in dit mooie landje geweest, maar niet in deze stad. In 1963 heeft hier zo’n grote aardbeving plaats gevonden dat bijna de hele stad is weggevaagd. Het centrum van Skopje is dus helemaal opnieuw opgebouwd. Hiervoor hebben ze vooral goed gekeken naar Amerika. Hidde was hier ook al eens geweest en had al gezegd dat het bijna lijkt of alles “nep” is. Heel vervreemdend is het inderdaad wel, als je replica’s van het witte huis, het Capitool ziet.

 

 

 

 

 

 

 

De skyline van Skopje aan de rivier de Vardar is prachtig. De mooiste gebouwen die door hulp van andere landen kon worden gerealiseerd. Immers in 1963 was de volksrepubliek Macedonië onderdeel van de Socialistische federatie Republiek Joegoslavië. In 1991 werd ze echt zelfstandig.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook hier zie je dat het maken en opbouwen van een nieuw centrum, met hulp van andere landen, prima lukt. Maar net als in andere Oost-Europese landen is het onderhoud vers 2. Zo jammer hoe dit allemaal niet onderhouden wordt. Over 10 jaar is het allemaal weg. Dat zie je nu ook al terug in de rommel die er ligt, de schitterende lampen aan de rivier, waar pitten missen, vuilnisbakken die niet geleegd worden.

In 2014 heeft de regering ingezet op een meer klassieke uitstraling van de hoofdstad, meer dan 40 monumenten zijn opgeknapt en heel nieuwe standbeelden neergezet van helden uit de geschiedenis van Macedonië.
Vanuit de eigen bevolking was er ook veel kritiek, o.a. van architecten die deze upgrading historische kitsch noemden. Kan het er wel mee eens zijn, maar om er een middagje rond te lopen is prima.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het grote centrale plein, Macedonië Square staat vol met beelden, en fonteinen. Voor kinderen en soms ook voor grote kinderen is het leuk om tussen de fonteinen die af en toe aan gaan (bedriegertjes) te rennen. De Roma kinderen die hier ook veel bedelen, worden door hun verzorgers aangemoedigd om met kleren en al lekker te douchen.

Wie hier ook veel aandacht krijgt is Moeder Theresa. Skopje claimt dat zij hier is geboren en op een aantal gebouwen staan verschillende quotes van haar in koper op de muren. Ze zal veel goed hebben gedaan, maar er zijn opmerkingen bij die wel heel gek zijn voor iemand die barmhartig is voor anderen. Grappige is wel dat wij in Albanië in Skoder , ook al eens een claim hebben gezien dat zij daar is geboren.

 

In de Soulkitchen hebben we heerlijk genoten van een lekkere lunch.