We zijn vrij vlot in Fes, ook al omdat er tussen Meknes en Fes een prachtige vierbaans tolweg ligt. Het weer is niet geweldig, koud, veel wind en regen. In Fes checken we in bij le Diamant Ver, een recreatiepark in een buitenwijk van Fes. Prima camperplek met warme douches en internet bij de receptie. We kunnen mooi de website even bijwerken met de verhalen van de afgelopen week. Ook leggen we contact met het bureau dat voor Riksja Travel de excursies in Fes doet. Zij regelen voor ons een gids voor de volgende dag. Vlakbij is ook nog een megagrote supermarkt waar we inslaan voor de komende dagen.
Na een regenachtige nacht is het droog en schijnt er zelfs een zonnetje. We gaan op tijd op pad, want we hebben om tien uur een afspraak met Mr. Kamal voor de ingang van Cinema Amal. Dat ligt tussen twee poorten van de oude medina. Bij de eerste poort is een grote parking waar we de bus makkelijk kunnen parkeren. Het is vervolgens even zoeken naar de cinema, maar na wat vragen hebben we het gevonden. Er is nog tijd voor een bakje koffie aan de overkant. Daar worden we al aangesproken door onze gids, of wij een afspraak hebben voor een rondleiding? Jazeker, nou dan kunnen we nog rustig even een koffie drinken. Daarna staat hij tot onze beschikking. Meneer Kamal is een vriendelijke man van onze leeftijd met een donkerbruine wollen jellaba met puntmuts. Daaronder zie je degelijke dure schoenen en een dure paraplu met bewerkt handvat. Hij is een nakomeling van de profeet en conservatief ingesteld. Hij laat ons het oude Fes uitgebreid zien. We beginnen bij de blauwe poort, blauw aan de buitenkant omdat dat het symbool van Fes is. Fes is namelijk rijk aan zoet water met een rivier en veel bronnen. Aan de binnenkant is de poort groen, niet vanwege de olijven, maar omdat groen de heilige kleur is. Alle daken van godsdienstige gebouwen hebben een groen dak. We gaan eerst naar de belangrijkste Koranschool, Madras, waar we ook als niet moslim in mogen na betaling van vier euro. Mooi gebouw met prachtige mozaïeken en houtsnijwerk. Kamal legt uit dat de minaretten in Marokko allemaal vierkant zijn dankzij Moullay Idriss II. Zijn vader liet nog een ronde bouwen in Zehoun waar we eerder waren, maar hij bedacht op 15 -jarige leeftijd dat vierkant handiger is, omdat je dan makkelijker het oosten kunt aanwijzen om te bidden.
Door de kleine straatjes in de medina dwalen we naar houtbewerkers, koperslagers, wevers, leerlooiers, oliemakers. Kamal laat ons in een aantal ateliers kennismaken met ambachten. Het meest indrukwekkend zijn de leerlooiers. Vanaf een dakterras kunnen wij kijken naar de grote bakken die verspreid over een aantal daken onder ons staan opgesteld en waarin de verschillende stappen in het leerlooi proces zichtbaar zijn. Mannen springen met waadbroeken van de ene bak in de andere. Voor de stank die opstijgt hebben we muntblaadjes voor onder onze neus gekregen.
Natuurlijk krijgen we ook aanbiedingen voor allerlei mooie leren producten. Wij zijn wel geïnteresseerd in een poef. De mooiste is van kamelenleer en kost 280 euro. Veel te veel voor ons. Op verzoek doe ik een bod, vijftig euro. Nou dan zakt de prijs al snel naar 180, 120, 80 euro. Ik blijf bij 50. Buiten worden we nog nageroepen, vijftig is akkoord. De poef wordt van boven naar beneden gegooid. Ik zie dat het een iets andere is en voel aan het leer, geen kamelenleer maar het veel dunnere en goedkopere geitenleer. Als ik dat zeg wordt de verkoper boos. Het is echt kamelenleer. Nou echt niet, dus zonder poef verder. Ook bij de tapijtenhandelaar wordt ons een mooi tapijtje aangeboden bij een kopje lekkere muntthee. Ook daar lukt het de verkopers niet. Bij de wevers lukt het uiteindelijk wel. Netty koopt een mooie sjaal van agave.
Tot besluit van de rondleiding drinken we nog een kopje thee in een huis ergens in de medina, waarna Kamal ons weer aflevert bij de cinema. We hebben een mooie rondleiding gehad en dankzij onze begeleider geen last van allerlei andere aanbieders. Prima geregeld.
Bij onze parkeerwachter weten we nog een prachtige smile te ontlokken door te wijzen naar een Masserati achter hem met de vraag of dat zijn auto is. Met die smile is ook te zien dat hij een paar voortanden mist.