Een van onze favoriete tv-programma’s is ‘Ik vertrek’. In maart zagen we een aflevering waarin John en Saskia naar Spanje vertrokken in hun camper en uiteindelijk een huis met een tennisbaan kochten. Op de tennisbaan moest een camperplaats komen. Die is er nu en wij hebben er drie nachten gestaan. John en Saskia hebben er een mooie camperplaats van gemaakt. De betonnen tennisbaan is mooi waterpas en biedt voldoende ruimte voor de vijf camperplekken die ze officieel hebben. Een mooi en schoon sanitairgebouwtje en een (zoutwater)zwembad maken het compleet.
Maar belangrijker nog dan deze voorzieningen is de gastvrijheid die ze bieden. Wij voelden ons er thuis, net als buurman Bas met zijn Mercedes 309, de Rotterdammers met een Mercedes Sprinter Marco Polo, de Belgen en op de laatste dag Wim en Cecille uit Lisse. Samen hebben we op zondag gegeten aan de lange houten tafel in de tuin. Saskia had een eigen variant gemaakt op een Spaanse stoofschotel met lokale worstjes en linzen. De wijn kwam van de rijdende wijnboer die we de volgende ochtend nog zouden ontmoeten. Heerlijk ontspannen en gezellig gegeten.
Daarvoor waren we naar Cartagena geweest. Een mooie oude havenplaats, met een grote marinekazerne, maar ook moderne jachten waaronder een heel speciaal futuristisch zeiljacht. Cartagena heeft een knus en gezellig centrum waar het in de loop van de dag steeds drukker was omdat het in Spanje moederdag was en ook het weekend van het kruis of iets dergelijks. Overal in de stad waren biertaps en podia. De dames liepen vaak in een mooie Spaanse stippeltjesjurk en met een bloem in het haar. Cartagena heeft ook een museum voor moderne kunst. Een mix van een oud gebouw en nieuwbouw, waar we erg vriendelijk geholpen werden door het personeel. Er was een tentoonstelling van Japanse kunst, gebaseerd op de Mangastrips, een schilder die met name vuur en water had geschilderd en een aantal mooie modelschilderingen. Daarnaast nog een mooie collectie beeldjes van Dali.
Een dag eerder hadden we een wandeling in de omgeving gemaakt, o.a. door een droge rivierbedding. In het dorpje op onze route pauzeerden we in Bar Anna, een bijzonder authentiek café en winkel tegelijk. Er liep prachtig volk rond. Paardenmensen, wielrenners die eerst een halve liter bier, een borrel en een stuk worst nuttigden voor ze op de fiets stapten en lokale mensen die boodschappen deden en ook even een borrel dronken. Achter de bar staan niet alleen flessen drank, maar ook 20 verschillende soorten wasmiddel en wandelstokken. Leuk dat je dit hier allemaal kunt tegenkomen in dit mooie deel van Spanje.
Kortom, het waren drie hel mooie en “vermoeiende” dagen op de tennisbaan, game, set and match!