Na twee dagen acclimatiseren wordt het tijd om van het strand te vertrekken. We gaan richting Portugal. De eerste etappe in de richting van de Pueblos Blancos, de mooie witte bergdorpen in het westen van Andalusië. De meest bekende is Ronda. Via de camperapp vinden we een prima parkeerplaats net buiten het oude centrum. We wandelen op ons gemak door dit oude stadje. Je kunt heel goed zien dat dit in vroeger tijden een natuurlijke en onneembare vesting was. Het ligt hoog op twee rotsen met een mooi uitzicht. De grootste attractie is een hele hoge of diepe brug die de twee helften van het stadje verbindt.
Daar lopen veel toeristen en toeristen trekken zakkenrollers aan. Als ik een foto wil maken van de brug, merk ik dat er iets aan mijn broek zit. Er staat een onschuldig kijkend ventje naast me met een groen petje op. Ik vermoed dat hij mijn portemonnee probeerde te rollen. De beide drukknopen van de broekzak waren al los. Naast hem een maatje om de spullen door te geven. Samen lopen ze snel door.
Ronda is een gezellig stadje met veel toeristen, waaronder opvallend veel Chinezen. Orson Welles en Ernest Hemmingway zijn ook vereeuwigd met een standbeeld. Ze kwamen er waarschijnlijk vanwege de stierenvechtersarena, nu een museum. We rijden door naar een camperplaats verderop vlakbij een ander wit stadje, Zahara. We hebben mazzel, er is namelijk nog net plek voor een camper. De uitbaters, een jong Duits stel, vertellen dat het hun laatste dag is. Ze hebben de camperplaats en de huisjes op het terrein verkocht aan een ander jong stel omdat ze een greencard voor Amerika hebben gekregen en dus gaan emigreren. Ze hebben tien jaar meegedaan aan de loting voor de Greencard en toen succes gehad.
Het is een prachtig plekje met een zwembad en een eigen plek aan de rivier. De nieuwe uitbaters hebben elkaar ontmoet in Mexico. Zij is Duits, hij komt uit Australië. Samen gaan ze dus iets opzetten in Spanje.
De volgende ochtend naar Zahara. Minstens net zo mooi als Ronda, maar veel minder toeristisch. Wel heel veel sfeer en een aanslag op onze kuiten. De plaatselijke horeca kan nog wel wat leren van Ronda, de klantvriendelijkheid op het terras is ver te zoeken. Grappig is ook dat onze bus hier eerder is geweest. Hidde is dit voorjaar langs Zahara en het bijbehorende stuwmeer naar Ronda gereden vanuit Sevilla. Wij gaan de andere kant op, via Sevilla naar Huelva, op zoek naar een café om Spanje-Rusland te kijken.
