Lake Batak

Vanuit het Rilaklooster gaan we door de Rilabergen naar het meer van Batak. Onderweg veel ski-oorden, spa’s, wellness, vakantiedorpen en grote reclameposters. Een deel van de route kun je ook per smalspoor doen. Dat doet ons denken aan het smalspoor in Roemenië waar we met een stoomtrein de bergen in gingen. Hier is het een oude dieselloc met simpele rijtuigen erachter. Blij dat we dat niet gedaan hebben. Onderweg poseert Limoe nog voor een enorme stapel boomstammen voor het instagramaccount limoe.camper.

Lake Batak is voor Bulgaarse begrippen toeristisch, maar er zijn weinig mensen.In het dorpje voor de afslag naar het meer zijn allemaal cafeetjes en een soort van kermis. Naar het meer zelf allemaal vakantiehuizen, hotels en camping Batak. Eigenaar Chris ontvangt ons en geeft ons een mooi plekje vlakbij het strand. Rond het meer staan veel caravans en campers in groepjes bij het water. Mag je hier wild kamperen? Nee. Legt Chris uit, dat zijn vissers die een vergunning van de gemeente hebben en een dealtje met de eigenaar van de grond. Hij wil ze niet op de camping. Ze drinken veel en maken veel lawaai. Met zoveel water voor de deur is het natuurlijk ook tijd om even te kanoën. Het water lijkt mooi vlak, maar de wind haalt aan en zorgt voor veel gestuiter. Nu de ladder bij de bus staat om de kano er af te halen, wil Netty er ook wel even op voor het uitzicht en een foto.

Ondertussen doet de wasmachine zijn werk en dankzij de wind hebben we ‘s avonds alles weer droog en schoon in de bus. We krijgen ook nog een demonstratie van een blushelikopter te zien. Ze scheppen water uit het meer in een soort grote emmer onder de helikopter en legen dat op de bomen tegenover ons. Gelukkig staan ze niet in brand, het zal dus een oefening zijn.

Eten doen we bij Santa Maria, een hotel met restaurant 200 meter verderop. Prima keus, we smikkelen van onze lamsstoof met heerlijk veel groentes, heerlijke wijntjes en een goed gesprek.