Een belangrijke attractie Bulgarije dit jaar is culturele hoofdstad Plovdiv. Met Leeuwarden in ons achterhoofd verheugen we ons op deze stad. Alhoewel we vooraf al op de website hebben constateren dat er in deze tijd weinig te beleven valt. Het programma spitst zich toe op voor- en najaar.
Nadeel van Plovdiv is dat er geen camperplaats of camping is. We gaan naar een parkeerterrein aan de rand van het centrum waar we in ieder geval gratis zouden moeten kunnen parkeren en eventueel overnachten. We vinden de plek, maar horen van een mevrouw in een restaurant ernaast dat de plek waar we voor gekomen waren inderdaad gratis is, maar vol en dat de rest van de straat betaald parkeren is met een wielklem als straf voor niet betalen. Hoe je dan wel moet betalen is lastig. Dat kan met een sms-service, maar niet voor buitenlandse auto’s, via iemand met een geel hesje, die we niet zien of een automaat. Die vinden we op de hoek. Net als we overleggen hoe lang we zullen parkeren, komt de mevrouw ons waarschuwen dat de controle-auto net voorbij gekomen is. Snel een kaartje halen.
Pieter blijft de bus bewaken en wij gaan Plovdiv in. Mooie oude binnenstad op een heuvel. Er wordt aan alle oude panden zo’n beetje gewerkt. Wij zoeken het staatsmuseum voor kunst. Dat valt niet mee. Zelfs een medewerker van een ander museum kan ons niet vertellen waar het is. Toch vinden we het en wat blijkt, het is dicht voor renovatie. En dat in het jaar van de culturele hoofdstad. Dan naar een bijzonder particulier huis met de verzameling van de schilder Zlatyu Boyadzhecv. Het bijzondere aan deze man is dat hij in 1951 een beroerte heeft gehad en daarna rechts verlamd was. Hij heeft zichzelf toen geleerd met links te schilderen. Dat levert een hele mooie, bijna naïeve manier van schilderen op, alsof perspectief opeens lastig is. Zijn schilderijen tonen vaak het Bulgaarse platteland met dorpsleven, boeren, kuddes.
Maar ook hier iets geks, de mooiste en meest bekende schilderijen zijn in restauratie en dat in het jaar van. Onbegrijpelijk, of zouden ze het culturele hoofdstad geld gebruiken voor renovatie en restauratie? Opvallend is in ieder geval dat er in het meest toeristische en culturele deel van Plovdiv nauwelijks verwijzingen zijn naar culturele hoofdstad en ook dat er nauwelijks buitenlandse toeristen zijn.
We gaan maar weer terug naar de bus, voor er een gele wielklem om zit. Pieter is blij dat we er weer zijn, wij zelf ook, want het begint net te regenen. Omdat het lastig is een overnachtingsplek in Plovdiv te vinden, reizen we verder. In Kazanlak moet een oud motel zijn, Kremsko Hanche, waar je met je camper kunt overnachten. Onderweg stoppen we nog even bij een fraai staaltje Sovjetkunst.
De camping is helemaal leeg. Wij krijgen ‘bungalow 4’ toegewezen om te douchen en de wc te gebruiken. Douchen doe je daar op de wc, klem tegen de wasbak.
