We gaan Roemenië verlaten en door Hongarije naar Slowakije, naar camping Moongarden, een aanrader volgens Jaap en Dreja. De grens gaat gelukkig heel vlot. De douanier wil wel even binnen kijken en kijkt zelfs in het kastje met de pottapotti. In Hongarije liggen hagelnieuwe snelwegen, zo nieuw dat onze navigatie ze nog niet kent. Gaat mooi vlot. Vlak voor de Slowaakse grens ligt nog een mooi dorpje, Szécsény. We stoppen er even voor een lunch en een rondwandeling. Er heeft ooit een burcht gestaan en een groot klooster. Er is nog een kleiner klooster en op de plaats van de burcht is in de 18e eeuw een buiten neergezet dat nu streekmuseum is. Van de oude wallen is een deel gereconstrueerd. Al met al hebben ze hun best gedaan om toeristen te lokken. Ook particulieren springen er op in met bijvoorbeeld een Nostalgie Museum, oftewel een verzameling oude rommel.
Moongarden zelf is prachtig. Wim en Ellen zijn er 2,5 jaar mee bezig geweest en het ziet er fantastisch uit. We worden ontvangen met een vers stukje worteltaart. Mooi en super schoon sanitair, mooie kampeerplekken, maar vooral twee geweldige gastvrije mensen. Ze hebben zelf veel gereisd, met een terreinwagen en daktent en een verbouwde Iveco. Wim heeft ook een heleboel (bestel)eenden gehad en is erg geïnteresseerd in onze bus. Dat levert uitgebreide gesprekken op over auto’s, reizen en techniek. Ook hebben Wim en Anne ooit allebei remolie in hun oog gehad. Hij wil zelf ook weer een bus gaan verbouwen, waar ze permanent in willen gaan wonen en reizen. Als ik de drone tevoorschijn haal, wordt Wim helemaal enthousiast. Hij wil ook graag de foto’s. Die krijgt hij natuurlijk. De honden van Wim en Ellen zijn gewend aan de mensen op de camping, maar kunnen fel zijn bij andere honden. Ze mogen dus eerst in de kennel en komen later bij Pieter buurten. Pieter vindt het wel wat spannend en laat zijn tanden zien, Sjefke de terriër trekt zich er niet veel van aan. De Slowaakse labradoodle en Sjefke hebben al eens een hertje te pakken gehad, dus lopen ze nu rond met een zender zodat er kan worden ingegrepen. Door het natte voorjaar zijn er meer muggen dan gebruikelijk. Wim stookt het hout van de afgebroken varkenshokken op zodat het vuur de muggen verdrijft.
Sfeervolle lampjes in de bomen verhogen de sfeer en inderdaad schijnt de maan hoog boven ons. Op deze plek is er eigenlijk niets, maar juist door de sfeer die Wim en Ellen geven heb je niet meer nodig dan “niets” want dan heb je genoeg.