Comme Ca

Zondag 13 maart om een uur of half elf waren we zover. We hadden alles opgeruimd, geregeld, gedelegeerd en onze Limoe volgeladen. Op naar het zuiden, vier maanden on the road met onze grote gele bus. Een prachtig vooruitzicht. Het was heerlijk weer en we knorden mooi in de richting van Maastricht. Net in België, vlak voor Luik, slaan we af naar Blegny, waar we kunnen overnachten bij een oude mijn. De mijn zelf is gesloten, maar er is nu een museumpje van gemaakt met een speeltuin. Aan de rand zijn een stuk of tien gratis camperplekken. Er is nog eentje voor ons beschikbaar. Met Pieter doen we de wandeling over de puinbult naast de mijn. Mooi uitzicht, maar een hele klim. Onze bus trekt de aandacht van een Belgische beroepsmilitair die met zijn gehandicapte zoon even naar de mijn was komen kijken. Zijn zoon is dol op dieren en is zichtbaar enthousiast over Pieter.

We slapen heerlijk op onze nieuwe topper en kunnen de volgende ochtend uitgerust op pad naar de camping Comme Ca van Femmy en Rob in de Haute Marne. De navigatie stuurt ons via Duitsland, op zich geen foute route, maar daar ligt een stuk snelweg eruit, dus wij hobbelen via provinciale wegen Luxemburg binnen. Daar natuurlijk direct tanken, want de diesel is ontzettend duur. In Nederland betaalden we nog 2.15 euro per liter, in Luxemburg ‘maar’ 1,69 per liter. De grote tank en 2 jerrycans vol voor 200 euro, maar dan kunnen we even vooruit.

We hebben tolwegen op de navigatie uitgeschakeld, we hebben immers alle tijd. Dat gaat eerst prima, maar voorbij Nancy worden de wegen steeds smaller, bochtiger en hobbeliger. In Arbigny-sous-Varennes zitten Femmy en Rob ons met een biertje op te wachten op het terras van hun camping Comme Ca. Een enthousiast onthaal en een mooi weerzien met Femmy nadat we elkaar zo’n dertig jaar niet gezien hadden. We spraken verder waar we toen gebleven waren. Rob is een fijne Amsterdammer. Samen hebben ze een aantal oude huisjes en een stuk grond gekocht, waar ze nu een camping uitbaten en een café. Het café is bijna klaar en voor de camping moeten nog wat klusjes gedaan worden, maar het is een heel fijn plekje bij twee gastvrije mensen. Terwijl wij Limoe installeren, gaat Rob alvast naar hun huis, 200 meter verderop, om een heerlijke maaltijd voor ons te koken. Daarna in ons bedje en heerlijk (uit)slapen.