Vannacht onrustig geslapen, want we stonden redelijk pal in de wind, de bus werd meer een schip. De ochtend was het nog steeds onstuimig weer. Met de bus op pad naar Necropoli di Monterozzi Tarquinia. Openlucht museum met giga veel opgravingen en graven die in de jaren ‘60 van de vorige eeuw allemaal zijn blootgelegd. Je zit hier in een omgeving waar al heel lang mensen woonden. Sinds 2004 is dit Unesco Word Heritage. Flink koud, harde wind en buien. De graven liggen onder de grond, deze zijn helemaal open gemaakt, en gerestaureerd. Er boven op zijn een soort stenen huisjes geplaatst. Je kunt er naar binnen en daalt af via een trap. Binnen is het eigenlijk beter dan buiten. Dat zal in de zomer wel net andersom zijn, het kan hier goed heet worden. Bij het begin van de trap, staan rattenvallen. Brrr dan kijk je wel even goed om je heen. 400-500 voor Christus leefden hier de Etrusken. Wat een beschaving, schitterende fresco’s en schilderingen. Deze laten het leven van alle dag zien. Afbeeldingen van leeuwen, jagers, muzikanten, schaakborden motief als versiering van de randen van het graf. Maar ook op het moment van de dood, de veerman die je overvaart naar het paradijs. Grappig was dat tijdens de restauratie een graffiti afbeelding is gevonden die door een ridder van de Tempeliers in de 13 e eeuw in de wand was gekrast. Hij had een christelijk kruis, zijn naam en letters op de muur geschreven. Door gebruik van strijklicht werd dit zichtbaar. Kun je nagaan dat er in de 13 e eeuw dus ook al flink gereisd werd, met bewijs dus… ‘s Avonds heerlijk uit eten geweest in een fijn Italiaans familie restaurant, tl-licht voor de romantische setting en het eten was super lekker.
