We rijden van de Punte di Prosciutto naar Gallipoli, een oude ommuurde havenstad. We willen graag langs de kust rijden, maar dat valt nog niet mee. Veel van deze dorpjes worden in juli en augustus overspoeld met toeristen en ook met veel campers. De camperaars zijn lang niet overal geliefd en vaak kun je niet zo dichtbij zee komen als je zou willen door barrages of door veel eenrichtingsverkeer. Gallipoli is een oude Griekse havenstad., afgeleid van Kalepolis, wat mooie stad betekent. Dat is ook zeker zo, het ligt op een klein schiereiland aan de Ionische zee.Door de vele witte huisjes heeft het ook nog steeds een Griekse uitstraling. We staan op de camping Torre Sabea, genoemd naar de toren in de buurt. Mooie camping, agri campeggio, wat vooral te zien is aan het vele groen en je mag zelf je plekje uitzoeken. Er worden ook veel planten gekweekt. Veel bamboe, agave’s Ook handig is de shuttlebus die je naar het stadje zelf brengt. Ook tijd om te wassen, het drogen gaat vanzelf en heerlijk douchen zonder muntjes en tijdklokken. Goede sfeer op deze camping. De volgende dag met de shuttlebus de stad in. Het is Koningsdag dus we gaan er een mooie dag van maken. Dit keer geen oranjebitter maar Aperol Spritz is ook lekker, en je krijgt er in Italië ook iets bij te eten, dat is dan wel even fijn. Het stadje is niet groot, je kunt er prima om heen lopen. Schilderachtige foto’s maken van vissers die vlak voor de kust vissen, en ook weer binnenkomen met de vangst en hun netten weer in orde maken. Leuke winkeltjes, naast de toeristenrommel, iemand die nog zelf manden maakt. Een aantal winkels heeft buiten een plankje gemaakt waar je kunt zien wat hun handel is. Wat wel wat gek is, zijn de vele kleine witte huisjes. Het lijkt of er alleen hele oude vrouwtjes wonen, die half over de kozijnen hangen, beetje eng beeld net alsof ze daar opgesloten zitten. De stad is wel gerestaureerd maar zeer niet verpest. Leuk om er even te kijken.
