Het Italië avontuur komt een beetje tot zijn zijn einde. We hebben tickets gekocht voor overtocht van Brindisi naar Ingnoumenitsa, uurtje of tien varen. We staan in het haventje van Torre san Sabina, mooi plekje en een prachtige zonsondergang. In het dorpje kun je goed vis eten en de mensen weten het zeker te vinden. De volgende ochtend willen we vertrekken maar krijgen we bericht van de Grimaldi Lines dat de boot niet om 13.00 uur vertrekt maar om 16.45 uur. Dat is voor ons niet zo’n geschikte tijd. We stellen het vertrek met een dagje uit. Kunnen we vandaag nog mooi naar Ostuni, het witte dorpje. Heel erg mooi dorp. Begreep dat iedereen die er woont om het jaar zijn huis opnieuw wit moet schilderen. Zeer sfeervol en nogal fotogeniek.

In de middag terug naar het strandplekje. Tegenover waar wij staan is ook een club. Deze is vanmiddag om een uur of 4 in de actie gekomen. Naïef als we zijn, denken we nog dat ze alles wat aan het uittesten zijn. In de loop van de avond wordt het echter smoordruk. In Italië heeft de corona ook huis gehouden en het lijkt of iedereen nu eens uit zijn dak moet gaan. Het plekje waar wij Staan, staat precies in de geluidszone van de club. Toch maar ons bed in, maar de bas voelde je gewoon in je buik. Ook stonden er groepjes jongeren om de bus te hangen. Op zich niet bedreigend, maar om zo te slapen, dat lukt niet. Anne uit bed en in zijn t-shirt en boxer achter het stuur . Ik lag nog gewoon in bed. Naar de andere kant van het dorpje hadden we ook een P gezien, Anne daar heen gereden en een verder rustige nacht gehad. De volgende ochtend toen we de hond uitlieten waren de sporen van een heftige uitbundige nacht wel zichtbaar. We rijden naar de haven Brindisi, de Grimaldi heeft 1 uur vertraging. Het is mooi rustig weer om te varen. Onze bus staat in het open stuk van de boot. We hebben kaarten als dekpassagier, met dat mooie weer geen probleem. Tas met wat zaken voor een dag op de boot meegenomen en naar het dek gelopen. Als dekpassagier is er dus alleen een dek, geen stoelen of bankjes, helemaal niks. Anne probeert nog even terug te gaan naar de auto, maar helaas het dek is al afgesloten dus onze stoeltjes blijven in de bus. Aan boord is alleen dek 7 beschikbaar voor ons. Dat is een restaurant met prima bankjes en stoelen. Lekker gegeten aan boord, spelletjes gedaan, met Peter wandelen, boekje lezen en wat kletsen met de buren, voor je het weet zijn we over. We zijn om 22.00 uur aan in Griekenland in Ignoumenitsa. Uiteindelijk rijden we om 23.30 de boot af. We rijden naar een camping op 6 kilometer van de boot. Deze is al dicht, maar we staan van de doorgaande weg af, en gaan voor de poort van de camping staan. Na ons komen er nog een heel stel, en na een kwartier komt de eigenaresse eraan en laat ons binnen. Prima, we parkeren de auto en kruipen ons nestje in. Ons avontuur in Griekenland kan beginnen.