Camping Kalami, Gliki en Alonaki

Camping Kalami ligt tussen Ignoumenitsa en Plataria aan een prachtige baai. Helaas begint de dag met regen, en dat duurt tot een uur of 6 ‘s avonds. We kunnen eten op de camping, er is een klein restaurantje en ook een winkeltje voor vers brood. De eerste tzatiki zit er op en het smaakt prima, ook lekker gegrild vlees. De Grieken zijn gek op vlees en vis dus dat is er volop te krijgen. De groentes zijn vooral bij de voorgerechten en niemand vindt het raar als je meerdere voorgerechten besteld i.p.v. een vlees-visgerecht. Heerlijk ontspannen zijn de Grieken tot nu toe, vriendelijk, en ze willen je het naar de zin maken. Leuke mensen ontmoet, twee Zwitsers met een verbouwde bestelbus tot camper maar waar ook twee motoren in konden, door alles zo te maken dat de motoren er in pasten. Zij had 2 jaar geleden na haar pensioen haar motorrijbewijs nog gehaald. Na het eten lopen we twee pensionado’s tegen het lijf. Ze lopen naar het strand en we komen aan de praat. Met een aftands rubberbootje varen ze naar hun zeilboot. Jaren gevaren en nu vond zij, dat hij eigenlijk wat te oud werd voor het varen met deze boot. Ze hadden al een koper , en hij vond dat het onzin was, maar goed…. Hij had thuis ook nog wel een Waarschip, daar moest hij het dan straks maar mee doen. De volgende ochtend als we vertrekken kijken we nog even om naar de mooie baai en maken een foto van de bus door de poort. Staan er twee mensen op de boot in de baai naar ons te zwaaien. Jaja, slapen doen we ‘s nachts.

Wij gaan op pad richting Gliki. De bergen door naar de rivier de Achéron. Deze rivier, is qua kleur felblauw-groen. Je kunt er parkeren en dan naar de bron lopen, door het water. Onderweg was er een zonnetje maar toen we er waren begon het te regenen.Toch op pad, want het zijn waarschijnlijk buien. Maar het water is wel erg fris, dus niet het moment om door de rivier te waden. We rijden door de bergen, prachtige natuur, ruw en ruig. Na veel bochten komen we bij de waterval van Souli-Mühlen. Een watermolen met een kleine waterval maar overal klettert het. Klein cafeetje wat ook open is, maar waar de uitbater in discussie is met wat oudjes. Deze actieve oudjes staan daar met 3 campers en hebben wild water kano’s mee. Het ziet er naar uit dat ze die ook gebruikt hebben. Vriendelijk zijn ze niet, het lijkt of we inbreken in hun wereldje. Het is er ook prachtig, hoge oude bomen, veel schaduw, stenen en een sprookjesachtige sfeer. We vertrekken weer richting de kust en van het een op het andere moment is het droog en schijnt de zon. We staan aan de zogenaamde Droombocht baai bij Alonaki. Samen met een paar andere campertjes en veel zwerfhonden. Heerlijk geslapen.