We zijn onderweg naar het meest zuidelijke puntje van het vasteland van Griekenland.,Kaap Tenaro, vanaf hier kun je nog 2,5 kilometer lopen naar de vuurtoren op de punt. Nou dat is te doen. We komen er onderweg wel achter dat er geen weg is maar een soort van “spoor” over dikke keien en stenen klauteren. Maar goed dat kunnen wij ook. Wel een pittig loopje. Af en toe tillen we Pieter over de grootste obstakels heen. Wel mooie uitzichten ook veel bloemen onderweg. Het vuurtorentje zelf is redelijk klein, we dachten er een oude Romeinse vloer aan te treffen, maar die moet dan achter de gesloten deuren zijn. Nu zien we als we terug lopen vlakbij de parkeerplaats een afgebakend stuk grond met stenen, laat daar nu de vloer liggen. Hebben we toch even lekker gelopen. Terug bij de bus een cola met citroen, toch wel dorstig weer. De dichtstbijzijnde camperplek is Portokagio. Een paar huizen, cafeetjes en een schitterende baai. We kunnen staan op een P bij een restaurantje. We melden ons, en dat is dan verder prima. Uiteraard gaan we er ook eten. We zitten met de voetjes in het kiezelstrand. Er liggen meerdere schepen voor anker, met aftandse rubberbootjes komen de mensen aan wal voor het diner. Heerlijke mosselen en gegrilde octopus gegeten. Bestellen nu eens een Griekse koffie. Waren even vergeten hoe dat ook weer smaakte. Erg veel koffiedrap, en dan wachten tot deze wat naar beneden is gezonken om het te drinken. Niet te hachelen, helaas… Nadat de zon achter de bergen is verdwenen, een heerlijke nachtrust gehad.
