Voor de mensen die ons al wat langer volgen, weten dat we erg genieten van kunst om ons heen of in de musea. In Parijs ben je dan altijd op het goede adres. Uiteraard zijn de bekende musea ook fijn om weer eens naar terug te gaan, maar we proberen in Parijs sowieso altijd ook iets nieuws te ontdekken. Vooraf al even gekeken wat voor moois er te zien is. Op de fiets in de stromende regen naar Museum Louis Vuitton. Ondanks een tijdslot, toch ook een rij. Gelukkig was de service weer enorm goed. Allereerst kregen we een paraplu zodat we niet nog natter werden. En neutrale witte paraplu want met het logo van LV werd dit natuurlijk roversgoed. In de hal stond een display met regencapes, handig voor de terugweg. Schitterende tentoonstelling van Monet en Joan Mitchell. Zij is geboren 1 jaar na zijn dood, en kent hem dus niet maar zijn werk wel. De werken zijn vaak naast elkaar tentoongesteld. Overeenkomsten zijn het kleurgebruik, de natuur, het water. Bij Mitchell meer abstract dan bij Monet maar prachtig bij elkaar gebracht.
Met de metro naar Musée Gustave Moreau, eigenlijk zijn geboortehuis vol met schilderijen, tekeningen. Deze symbolist heeft bepaald niet stil gezeten. Sinds 1902 is het huis niet veranderd. Je mag ook overal in kijken. Er zijn kasten met mappen, die je mag bekijken. Je kunt er als het ware door heen bladeren. Prachtig huis ook, met mooie trappen en schitterende lampen. Per dag doen we nooit meer dan één museum, maar onderweg kom je ook mooie dingen tegen natuurlijk.
Dit jaar weer naar Musée D’Orsay, prachtig gebouw, het oude treinstation met het schitterende raam en uitzicht op Parijs. Een hele grote overzichtstentoonstelling van Munch. We zijn weleens in Oslo geweest, maar wat hier allemaal te zien was, enorm veel. Ook heel mooi om het proces te zien hoe een schilderij tot stand komt. Alle fases, van schets, tekening, kleur probeersels veel te zien. Dus mocht je later beroemd willen worden als schilder, bewaar gewoon alles…. Leuk voor je erfgenamen. Wat ook bijzonder was waren de houtsneden. Dus ook wel een houtsnede en een schilderij met min of meer dezelfde afbeelding. Toen we er toch waren kunnen we expressionisten natuurlijk niet overslaan, deze kun je vinden op de 5e verdieping. Het blijft mooi!
In het Museum van Moderne kunst was een tentoonstelling van Kokoschka. Deze Oostenrijker was een man van zijn tijd. Begon als avant-gardist, en is beïnvloed door de Blaue Reiter en Klimt. Volgens ons had hij ook een fetisj voor handen. Hij schildert de mensen en vergroot hun karakters uit. Dat is niet altijd even mooi voor opdrachtgever als deze zichzelf ziet zoals de schilder hem weergaf. Soms lijken het bijna karikaturen. Het kleurgebruik is wel weer schitterend en zó herkenbaar voor die tijd.
