Naar het zuiden

Vanuit Roses vertrekken we op Nieuwjaarsdag verder naar het zuiden. Onderweg uiteraard nieuwjaarsrolletjes van Vegter bij de koffie. We koersen op Tarragona, een grote stad met een oude Romeinse binnenstad. Vlak ervoor zoeken we een strandje op waar we eerder geweest zijn en probleemloos konden overnachten. Het plekje is er nog, maar overal staan bordjes met verboden voor campers. Die staan er natuurlijk wel en wij zetten de camper er mooi tussen. ‘s Avonds zijn er nog 3 over, maar we nemen de gok en slapen prima.

De volgende ochtend naar Tarragona, we weten dankzij de reisgids van de WOMO’s een mooi parkeerplek vlakbij het historische centrum. Het is nog vroeg en dus erg rustig. We maken een heerlijke wandeling langs de oude kathedraal, het amphitheater, het uitzichtpunt op zee , ‘mirador’ en de Ramblas. Iets zuidelijk vinden we in Cambrils een plekje in een doodlopend straatje aan zee. Perfect voor een overnachting, en dat is ook toegestaan. We staan aan de boulevard dus zo bij het strand.

Vlakbij is de oude boerderij van de familie van Miro, waar hij iedere zomer kwam werken in een speciaal voor hem gebouwd atelier. Onze interpretatie van de Spaanse website was dat het open zou zijn. Dat bleek niet zo te zijn. Alleen op zaterdag en zondag en verder voor groepen. Ook bij navraag mochten we niet naar binnen. Dus verder zuidwaarts naar de monding van de Ebro. Een prachtig gebied met allemaal rijstvelden en een natuurgebied met strand. Het mooie is dat zowel zoet als zout water dit gebied instroomt. Hierdoor ook heel veel verschillender vogels te zien. Uiteraard op afstand, maar wel veel vogelkijkhutten om dichterbij te komen en de vogels niet te verstoren.We hebben Limoe op het strand geparkeerd en een heerlijke zonnige wandeling gemaakt. Borden maken duidelijk dat overnachten niet de bedoeling is. Dat doen we verderop in Peñíscola. Een handige ondernemer heeft daar een parkeerterrein speciaal voor campers, je mag er alleen parkeren, niet kamperen 😉 Maar er is wel goed en schoon sanitair.

De volgende ochtend bezoeken we de oude citadel met het kasteel van Papa Luna, een Spaanse Paus die niet in Rome wilde wonen, maar gewoon in Peñíscola bleef. Daarna door naar Castellón, vlakbij Valencia. Daar is een camperplaats bij strand en haven. Helaas helemaal vol, maar ernaast zijn parkeerhavens voor Parking Turismo. Als toerist vinden we dat we daar prima kunnen staan. Dat vinden andere camperaars ook. We staan voor de poort van het plaatselijk voetbalstadion en vanaf een uur of vier wordt het druk met halen en brengen van voetballertjes. ‘s Avonds eten we bij een pizzeria die er zo op het eerste gezicht niet zo super uitziet, maar waar het al snel heel vol loopt en ze heel erg lekkere pizza’s serveren. Prima plekje. Na een rustige nacht, een strenge klop op de deur, Policia! We mogen er dus toch niet staan. De vriendelijke agent geeft ons een waarschuwing en wij beloven na het ontbijt te vertrekken.

Dat doen we naar l’ Alqueria de la Comtessa, een beetje een gek camperplekje met goede voorzieningen en heel aardige mensen. Hier hebben we in 2014 ook al eens gestaan, en kregen we van Paco de beheerder, een zak met fruit. We hebben regelmatig contact met Jan en Tineke, die in het zuiden van Spanje zitten, maar tegelijk met ons weer in Nederland moeten zijn. We spreken met hen af op deze camperplaats. Terwijl wij door het mooie Castellón wandelen, krijgen we een berichtje dat ze er al zijn. Castellón heeft een mooie oude binnenstad, waar het gezellig druk is. Netty krijgt tips van een meneer van de VVV die blij is dat hij een klant heeft. Het zijn goede tips en we kunnen iedereen aanraden om eens de afslag Castellón te nemen. Er is een wandelroute door de stad langs veel keramische voorbeelden, zoals de mooie banken in het park. We zien niet alles maar genoeg om van te genieten. Ook proeven we de churros, wat lekker is maar veel te veel. We eten ons er doorheen. Maar eerst op naar Jan en Tineke.