Na Taroudant rijden we naar Agadir. Grote stad, met ook een fijne supermarkt. Als verwende Hollanders is het ook wel even fijn, om alles wat je nodig denkt te hebben in één winkel te kopen. Bijkomend voordeel is dat je een shop in een shop hebt waar je wat biertjes en een flesje wijn kunt kopen. Onze telefoonhouder was ook kapot, dus dat is nu ook weer geregeld. Na Agadir willen we langs de kust langzaam naar het Noorden reizen. We rijden naar camping Bakat, vlakbij Sidi Bibi, een leuk vissersdorpje.
We rijden de camping eerst voorbij om te kijken of we misschien ook bij of aan het strand kunnen staan. We weten niet wat we zien. Er is helemaal niets, behalve een locatie van de politie of iets van de kustwacht (douane?). Alles is daar kort en klein geslagen, en weggebulldozerd. Overal liggen stukken steen, brokken muur en verder veel honden en hondjes. Dit was dus een vissersdorpje, waar naast de vissers ook vanlifers of campers stonden. Het lijkt erop dat de politiek in Marokko zich aan de kust wil profileren. Meer toerisme, wat op zich begrijpelijk is, maar als je de gebouwen telt ook aan de kust die niet worden afgemaakt, dan denken wij ook, wie moeten hier dan komen. Daarnaast doen er verschillende verhalen de ronde. Ontwikkelaars die door veel geld te schuiven, ook de bulldozers laten schuiven. Mensen krijgen 24 uur de tijd om hun spullen te pakken. Dan gaat het dus niet om hutjes of afdakjes maar om huizen waar generaties al langer hun leven hebben opgebouwd. Ook wordt gezegd dat Marokko bang is voor vluchtelingen die via de Canarische eilanden naar Europa gaan. De Canarische eilanden liggen hier zo’n beetje voor de kust van Marokko. Tegen gaan van deze smokkelroutes. Sommige stukken zijn opeens nationaal park geworden, waardoor alle bouwsels ook weg moeten. Voor ons niet zo heel geloofwaardig. Er ligt nogal wat troep overal op straat, onderweg, prullenbakken zijn er bijna niet en in de kleine dorpen, waar er veel van zijn, wordt afval gewoon verbrandt. Later in de week zijn we toevallig getuige van zo’n bulldozer actie. In Imsouane zien we politie, leger en werklui bezig de huizen weg te schuiven. De bevolking staat er gelaten bij. Het nieuwe project en de materialen staan al klaar. Voor ons is dit moeilijk te begrijpen dat zoiets hier zo maar kan. De macht van het geld, we weten het wel, maar hier wel erg zichtbaar.
Leuk om jullie reisverhalen weer te lezen.
We krijgen zo een beetje een beeld van het land Marokko.
Maar wat triest voor die bewoners zeg voor ons is dat niet voor te stellen.
ja, vreselijk die slopers.