Op de camping komen we tegenover een Nederlandse brandweerwagen te staan. We hebben de auto al eens eerder gezien. Prachtig verbouwd en Marnix (@nl_traveller) en Janneke ( @dromenmoetjeleven) zijn de eigenaren. Sinds oktober 2023 uit Nederland vertrokken, en ze zien wel waar ze uitkomen. Misschien de andere kant van de wereld, of toch een zelfvoorzienend huisje in Spanje, alles kan. We hebben gezellige en ontspannen gesprekjes en toch niet alleen geklets.
Omdat Sidi Bibi geen strand is waar je kunt wandelen, gaan we naar Tifnit. We rijden tot aan de punt en zien een mooi strand en ook veel vissers. De bootjes allemaal blauwwit. Een man op het strand wil dat we bij hem vis gaan eten Dat willen wij ook wel maar eerst even een stukje lopen. Veel mooie schelpen, maar ook erg veel troep. We lopen terug en ja hoor, hij heeft ons al gespot. We ploffen op de stoeltjes in het zand en zakken gelijk 30 cm naar beneden. We hoeven, kunnen niets bestellen. Er is geen kaart. Brood, salade, water en gegrilde vis. Het smaakt heerlijk. Ondertussen komen er vissersbootjes terug die op de juiste golf meegaan naar het strand, waar een tractor ze aan wal trekt en verplaatst. We zitten er lekker te smikkelen en beetje te kijken.
Terug naar huis stoppen we bij de coöperatie waar je mooie borden en schalen kunt kopen. De man die ons helpt doet eerst maar eens de lichten aan en vraagt of we de fabriek willen zien. Nou, ja, we komen eigenlijk om iets te kopen maar lopen toch maar met hem mee. We zien een hele grote kleioven. Er zit ook een man, achter de draaischijf. Ik groet hem vriendelijk, maar onze rondleider zegt: ¨Je hoeft niets te zeggen hoor hij is doof.” Vandaar dat hij zonder gehoorbescherming dit kan doen. Hoewel de arbo-eisen hier wel wat anders zijn dan bij ons. We kopen een aantal mooie schalen voor het thuisfront. Na een gezellige borrel met Janneke en Marnix, die trouwens aan dry-januari doen, zoeken we ons nestje weer op. De volgende dag nemen we afscheid. Maar voordat we allemaal weer een andere kant op reizen, maken we nog even wat mooie foto’s van de rode en de gele bus. Janneke heel blij met Pieter op haar arm. Een aanlopertje zou zij wel willen, maar dat is nu even niet verstandig.
