Op de camperplek aan de rand van Tafraout kun je leuk staan. Je staat er onder de palmbomen en achter je het ruige gesteente. Het lijkt wel of het stadje uit twee delen bestaat, de mooie Riad- achtige woningen en een geheel nieuw plein met scholen, zwembad en winkeltjes. De gemeente faciliteert de camperplek. Er is eigenlijk niets meer dan een plek, geen water of toiletten alleen prullenmanden. Ook hebben de Berbers ons snel gevonden. Je kunt er van alles kopen van nieuwe ruitenwisser bladen, brood, koekjes , maaltijden, vis, wasmachine gebruik en water om je tank te vullen. Ook komt er elke avond iemand met een bonnenboekje waar je dan een nummertje van krijgt, het lijkt wel zo’n lootje van de bingo. Je betaald 1,50 euro voor een nachtje. In het dorpje veel ambachtelijke activiteiten.
Anne laat zijn fleece vest maken, de rits was kapot. Twee uren later weer op te halen. Ook kopen we nog wat souvenirs, honing en kamelenmelkzeep. We slapen er heerlijk. De volgende ochtend komen een moeder en dochtertje met harira langs. De linzensoep was heerlijk en de mensen heel vriendelijk. Lekker lunchje zo.
We besluiten door te schuiven naar een camping met douches. Heerlijk om weer even wat warm water over je heen te hebben.
Eerste kerstdag gaan we eten bij het sterrenrestaurant van Tafraout, Etoile du Sud. Het was wat kouder die avond, maar we konden wel binnen zitten. We kwamen in een royale kamer, met allemaal Marokkaanse banken en lage tafels. In de hoek een tv met een soapserie waar een aantal dames veel plezier aan beleefden. De jonge ober herkende ons nog van de vorige dag van het terras. We aten à la Carte genoten van de heerlijke köfte spiesjes met gegrilde groentes en frietjes of köfte tajine met pruimen en amandelen. Ondertussen had de mullah opgeroepen tot gebed, en een man loopt ook binnen pakt ergens een kleed, doet zijn schoenen uit en gaat in gebed, de dames van de soapserie zitten nu op een bank, de ene is erbij gaan liggen en lachen nog steeds terwijl de man op 1 meter afstand ligt te bidden. Als het bidden klaar is, neemt de man ook deel aan het gesprek en wordt het allemaal nog levendiger. Ondertussen zijn wij aan het dessert toe, heerlijke sinaasappel in schijfjes met kaneel en honing en Anne een schaaltje vol vers fruit, na de thee met de zelf gebakken koekjes kunnen wij geen pap meer zeggen, lopen nog even een extra rondje en gaan dan heerlijk uitbuiken in onze camper.
Hoi Anne en Netty .Wat een prachtige mooie foto s en interessante verhalen heb aan 1 stuk doorgelezen prachtig .Groetjes Gretha .