Sha Abbas, Arjan Robben en Henk Kamp

De mooiste stad van Iran, tenminste dat vinden wij na een paar dagen Isfahan. We hebben een super centrale plek op de binnenplaats van hostel Amir Kamir. Lopend zijn de meeste bezienswaardigheden te bezoeken en lopen doen we, elke dag zo’n zeven kilometer. De eerste avond lopen we naar het centrale plein, vijfhonderd jaar geleden aangelegd door shah Abbas I en het op een na grootste plein ter wereld (512×163). Alleen het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing is groter. Rond het plein zijn allemaal winkeltjes en daarachter nog meer. Het binnenterrein bestaat uit gras, boompjes, bloemen en fonteinen. Daar zitten en liggen deze avond talloze Iraanse families op hun speciale kleed te picknicken, volkssport nummer 1 in Iran. Verder liggen aan dit plein nog twee belangrijke moskeeën en het paleis van Ali Qapu.

Op dit plein hebben we in de loop van de dagen een aantal leuke ontmoetingen. Zo zien we een familie lopen waarvan de twee jongetjes een t-shirt aanhebben met de Nederlandse vlag en Nederland er op. Wat blijkt, de man werkt bij Iran Air en vliegt o.a. op Amsterdam. Daar kocht hij de shirtjes. De oudste heeft Arjan en is groot fan van …. Arjan Robben. Hij voetbalt zelf ook. Van Netty krijgt hij een fotokaart van de Iraniër Reza die bij Heerenveen speelt. Hij is zichtbaar blij met dit cadeautje. Daarna natuurlijk allemaal op de foto. We spreken af dat als Arjan Reza is doorgedrongen in de Nederlandse competitie we elkaar weer zullen ontmoeten.

Daarna worden we aangesproken door een aantal jonge mensen die ons namens de I.R. van Iran een cadeau willen aanbieden. Omdat het een belangrijke religieuze feestdag is bieden zij sommige toeristen een tas met presentjes aan. Er zit een tegeltje in met een spreuk van Mohammed, parfum voor Netty en een toespraak van de president.

Al eerder zijn we aangesproken door een wat oudere meneer. Of we Henk Kamp ook kenden, de minister van Economische Zaken. Natuurlijk kennen we die. Nou die was laatst bij hem op bezoek geweest in zijn atelier waar hij met natuurlijke materialen textiel bedrukt. Hij kan het ons wel even laten zien. Wij mee. Zijn atelier hangt vol met foto’s waar hij op staat met hoogwaardigheidsbekleders, Kamp, Schröder, een Franse minister en ga zo maar door. Hij demonstreert de stempeltechniek. Echt heel mooi, precies waar we graag een tafelkleed van willen hebben voor onze nieuwe keuken. We zoeken een mooie uit en dan begint het loven en bieden. Gelukkig kunnen we in euro’s betalen en is hij de eerste koopman die ook onderhandelt. Tevreden verlaten we het pand.