Vandaag wel door de groene zone omdat het zondag is. Op weg naar de wijk Trullo. De meeste Romeinen kennen deze wijk niet of willen het niet kennen. Buitenwijk, waar je alleen woont omdat je daar en huurhuis hebt en blij bent dat je deze kunt betalen. Wijk bestaat uit appartementen flats niet erg hoog, uit de jaren ‘50 en ‘60. Sommigen gerenoveerd, maar de meesten toch wel met achterstallig onderhoud. Niet hip, maar verval, armoede en verwaarlozing. Maar in de wijk ontstonden de “ anonieme schilders van Trullo” Zij wilden met hun kwasten verbinding maken met en tussen bewoners. Juist in een wijk als deze grote stad, waar je makkelijker anoniem kunt leven, zoeken naar verbinding. De schilderingen en de gedichten maken dat mensen zich verbonden voelen met de plek waar ze leven en wonen. Ze proberen op deze manier het voor elkaar te krijgen dat de mensen vrolijker over straat wandelen en zich meer thuis voelen en trots zijn op dit unieke stukje Rome. De start was door 1 van de eerste dichters van de wijk af te beelden, Mario d’Amico. Waar ik ook ben, in zwart-wit. Zie de foto met onze bus die daar voorbij rijdt. Veel schilderingen worden ook weer aangepast. Ook aan de actualiteit. Meisje in de wijk Laura is jong overleden en kreeg een mooie schildering “Laura”. Maar ook de eerste vrouwelijk Italiaanse astronaut, of Frida Kahlo of Gretha Thunberg worden afgebeeld. Lekker rond gewandeld, terrasje gepakt, fruit gekocht. Kijk vooral naar de mooie plaatjes.
Daarna door naar het Zuiden, bij zee en bij een kanaal. Veel campertjes van Italianen. Maar ‘s avonds blijven we er alleen over. Mooi wandelen door de duinen. Volgende ochtend blijkt dat er veel ontmoetingen plaats vinden tussen mannen die alleen komen en samen verder wandelen. Aan de overkant van het kanaal staat een cafeetje. Leuk gesprek met Italiaan die als kind in Duitsland had gewoond en ook naar school was geweest. Sprak erg goed Duits en vond het ook leuk om aan zijn andere matties te laten zien dat hij dat kon. Knappe man, en charmant. Onderweg veel kleine dorpjes en vooral heel erg rustig. We overnachten bij een jachthaventje, weinig mensen gezien alleen de hoveniers van de gemeente die alles netjes bijhouden. De namen van deze plaatsjes zijn wel het vermelden waard, maar zeggen weinig over de levendigheid.
Prachtige muur schilderingen! Kneuterige dorpjes