Zalongo

We rijden de bergen weer in, en ook nu lijkt het weer wat dreigend. We komen bij het klooster van Hagios Demetrios, en besluiten eerst naar het monument van Zálongo te lopen. Het zijn 400 treden die je op mag lopen op een trap van natuursteen. Dus nogal wisselend van hoogte en diepte. Het beeld stelt een groep vrouwen voor die elkaar vasthouden. Zeg maar net als de poppetjes van papier die je als een slinger kan knippen. Het beeld verbeeldt het heldendom en de opofferingsgezindheid. Het zijn Souliotische vrouwen die op de vlucht waren voor de Turken. Ze waren de berg op gevlucht samen met hun kinderen. Hun mannen waren al een kopje kleiner gemaakt. Toen de Turken dichterbij kwamen, hebben ze een kring gevormd om een Souliotische dans te gaan doen. Na elke ronde sprong er 1 van hen in het ravijn. Als je daarboven staat, voelt dat wel onwerkelijk om zo over de rand naar beneden te springen. We krijgen er buikpijn van. Iedere Griek zal naar boven lopen want dit zijn helden. Ondertussen was het klooster dicht, want de dames gaan eten en bidden en slapen. Helaas dus geen klooster. We rijden naar de kust op zoek naar een goede slaapplek. We maken een lekkere pizza in onze oven, het leven is goed.

3 reacties op “Zalongo”
  1. Oh daar zijn wij in 2020 geweest bij het klooster ook net te laat om naar binnen te gaan….. De helden hebben wij van een afstand bekeken…. Jullie zitten in een mooi gebied….. al in Parga geweest?

  2. Zoals je schrijft “het leven is goed”. Wat fijn dat jullie zoveel mooie herinneringen maken. Fijne avond!

Reacties zijn gesloten.