Lefkas

Lekker op pad, en we rijden nog steeds langs de kust. We komen in een gezellig havenstadje met wat meer winkels. Anne moet nog wat shoppen en zijn overhemden aanvullen na het debacle in Napels. Mooi linnen overhemden en verder wat meer kleurrijke Griekse zomerhemden. Anne kan weer vooruit. We rijden door naar Lefkas, een schiereiland. Leuk om deze te verkennen. Het eiland is bergachtig, dus veel bochten en mooie uitzichten. Veel, heel veel olijfbomen. Koffie bij het standje van Poros. Ienieminie dorpje. De uitbater van de strandstoelen gelooft in zijn handel en zet de stoelen alvast klaar. Lekker weer, maar de zon is er nog niet écht bij. We rijden door olijven plantages en komen dan in Sivota. Kleurrijk watersport dorp. De meeste zeilboten liggen nog in de haven. Loop je dan over alle terrassen dan wil iedereen je wel als klant.  Één man heeft zo’n  vrolijke en vriendelijke uitstraling dat we daar lekker gaan lunchen. Lekker vleesgerecht en moussaka, drankje erbij, heerlijk genieten. Pieter ligt onder de tafel, en blaft naar de eigenaar. Hij maakt er een geintje van en zegt; Die hond was in een vorig leven een leeuw. Bij de koffie krijgen we nog wat zoets, lekker fris maar helemaal thuisbrengen kunnen we het niet. Je moet bij een goede lunch of diner uitgaan van gemiddeld 30 euro voor twee personen. Dat is prima te doen, maar geeft gelijk aan dat arbeid niet zwaar betaald wordt. Dus fooien geven is van belang. Nadat we hartelijk zijn uitgezwaaid door de uitbater, zegt ie nog; Was eigenlijk best bang voor jullie hond… Mooie kerel die gun je ook de handel. De verhuur van de zeilboten komt pas op gang rond Hemelvaart. Kort seizoen lijkt mij om voor het hele jaar je geld te verdienen.

Heel veel bochten later, en veel bijenkasten en honingverkoop verder, komen we bij Portokatsiki. Schitterende plek zo’n beetje aan het eind van de wereld. Boven sta je op een parkeerterrein, en kijk je over de zee aan de ene kant en aan de andere kant kliffen. Oranje-beige achtige stijle kliffen en het strand vol witte steentjes. Plus natuurlijk de zee, met zijn blauw-groene golven. Wat een plaatje. Natuurlijk sta je daar niet alleen , maar met nog wat andere busjes is dat prima te doen. We gaan via een trap naar het strandje en dan begint het wat te regenen. We gaan zitten in een nis onder een overhangend stukje rots. Biertje er bij en dan vooral genieten.  Een dame van 81 jaar die in een kleine bestelauto rijdt, zien we nu voor de 4e keer. Aardige bereisde vrouw, die graag bij ons wil staan omdat ze toch alleen is. Tuurlijk kan dat, mooie verhalen en bijzonder dat ze dit nog doet. Haar vorige camper heeft ze in Zuid Amerika achter moeten laten omdat ze door COVID daar was gestrand. Al met al duurde het zo lang dat ze de camper heeft opgegeven en nu dus met haar bestelauto met matrasje door Griekenland toert. Goed voorbeeld hoe het ook kan.  Ook maken we kennis met twee Spanjaarden die vanlifers zijn. Hij is agrarisch ingenieur en had een half jaar in Nederland gewoond. Hij durfde zijn Nederlandse woordenschat niet met ons te delen…. Nu onderweg en met filmpjes  op YouTube en sponsoren konden ze het wel uitzingen. Elke week moeten ze een filmpje  maken over de Omnia, een zeer bekende bakvorm onder vanlifers. Levert elke maand al 400 euro op, en dan de rest nog. Als je dan niet te veel geld uitgeeft aan campings dan kom je een heel eind. We hebben ze uitgenodigd om naar Friesland te komen dus wie weet… De volgende morgen nog even wat foto’s met de drone. Er staat wel veel wind, maar moet kunnen. Dus niet, de wind is aflandig en de drone is snel boven zee en wil tegen de wind niet meer terug. De drone laten zakken tot vlak boven de golven en dan terug richting strand. Dat lukt. Gelukkig de drone is gered.