We staan hier zo mooi dat we nog een nachtje blijven. We ruimen nog wat rommel op wat we rond onze plaats vinden en gooien dat met ons afval in een container. We willen een hike gaan doen naar het kasteel Navarino, of wat er van over is. Er is een soort van pad, dat is al heel wat, maar we merken dat het elke dag warmer wordt. Op tijd vertrokken en water en wat fruit mee. De route is niet ver, alleen veel klimmen en klauteren en over de oude kasteelmuren lopen. Op eigen risico zegt het bordje. We lopen prima en af en toe tillen we Pieter over een grote steen heen. Het uitzicht op de baai van de champignon is super mooi. Het geeft wel voldoening om deze wandeling te doen. ‘s Middags is het strandweer, en helaas komen er twee grote Duitse campers die hier ook graag willen staan. Ja, het is niet van ons dus prima. Ze durven niet zo ver omdat ze bang zijn dat ze in het zand blijven zitten. Het is niet de bedoeling dat je hier je hele hebben en houden gaat uitstallen. Op het strand je stoeltje mee, maar niet naast de camper. Paar dagen later lezen we op Park4night dat er veel camperaars binnen een uur moesten vertrekken. De enige die mocht blijven was degene die alleen zijn auto daar had staan. Heel jammer dat bepaalde camperaars dit nu gaan verpesten, door hier te gaan kamperen. Dan moet je naar een camping gaan. Op deze manier gaat het vrije kamperen wat nu gedoogd wordt er aan, en dat wil eigenlijk niemand. De volgende ochtend gaan we met Limoe naar het strand bij de champignon. Prachtig wit zand. Anne heeft zijn drone mee en maakt nog wat mooie plaatjes. Op het moment dat we er zijn liggen een paar catamarans en komt er en een heel groot strijkijzer binnen varen. Onderweg gebakjes gekocht want Hidde wordt 29 jaar. Via FaceTime gezellig koffie gedronken en een gebakje gegeten. Zo kan het ook. Vanavond groot feest, het kan nu weer, dus vol in de voorbereiding. Wat is het toch handig dat je onderweg zo even contact kunt leggen, dan ben je opeens toch weer heel dichtbij.
