Bij camping Diana twee plekken geboekt voor twee gele Mercedes bussen. Wij waren er het eerst, op het moment dat we de camping oprijden komt de eigenaar er al aan, Ha hier is de eerste gele bus, welkom. Uurtje later zijn daar Joost en Marijke ( te volgen op Polarsteps). Het is net of we elkaar al jaren kennen, maar niets is minder waar. Wat wel waar is dat we toch een aantal overeenkomsten hebben zoals het reizen met een camper, liefst naar wat minder gebruikelijke landen. J & M zijn in 2016 in Iran en in 2019 waren zij in Centraal Azië. Wij in 2017 in Iran en wilden in 2020 naar Centraal Azië. Marijke wil zich melden bij de beheerder, maar de gele bus is voldoende om hen naar ons te brengen. De baas zegt: ¨Hier zijn jullie vrienden”. Haha, we hadden elkaar nog nooit eerder gezien. Het klikt zeker, en we hebben het erg gezellig met elkaar. Om 18.00 uur als het iets minder warm is gaan we naar de site van Olympia, de plek waar al meer dan 3000 jaar, elke vier jaar de vlam ontstoken wordt. Nog steeds op dezelfde plek als heel vroeger. Je moet wel wat fantasie hebben om je voor te stellen hoe het er toen heeft uitgezien. De poort naar het stadion waar de sporters binnen kwamen, is er nog. 45000 mensen zaten op de tribunes om de sporters toe te juichen. Het adagio, meedoen is belangrijker dan winnen was de basis van het spel. Prachtig licht op de site. Op de terugweg eten we gezellig op het terras van een restaurant dat onze campingbaas getipt had.
Morgen naar het museum denk dat de zaken die we daar gaan zien wel helpen om het beeld compleet te maken. We gaan weer te zijn vieren op pad. Gezellig om zo maar opeens met zijn vieren op pad te zijn. Mooie mensen en veel raakvlakken. Nieuw museum en veel zaken die we gisteren misten, zoals de beelden op de gebouwen stonden daar gewoon. Goede keuze om gisteren eerste naar de site te gaan. Beeld van Nike, krijgstaferelen, prachtige bronzen, stenen en marmeren beelden en ook glazen voorwerpen. Het blijft elke keer weer een wonder dat er eeuwen voor Christus al zo’n hoogwaardige cultuur was met vakmensen op veel gebied. Het beeld van gisteren wordt door dit bezoek eigenlijk ingekleurd. Vandaag is het weer ook weer lekker warm, na het museum een (ijs)koffie onder de bomen. We gaan daarna onze routes weer vervolgen en houden contact. Zal me niet verbazen als we elkaar nog wel eens weer zullen spreken, somewhere, someday. We rijden niet al te ver, na alle cultuur is het tijd voor natuur, de frisheid van de zee. We logeren op een strandje, en hebben een rustige nacht.
Wat een leuk verhaal over o ze ontmoeting. En geheel wederzijds. Tot ergens weer! Groetjes Marijke en Joost
Dank en tot ergens!