Camping Sylvia

Als je een aantal dagen op en camping staat maak je gelijk deel uit van het camping leven. Voor ons is het sowieso altijd het moment om zaken te regelen als water, was en het controleren van de olie, water en de riemen. Anne heeft van zijn grote auto mentor Bé hier vaste routines voor ontwikkeld. Je kunt maar beter een keer teveel controleren dan te weinig. Anne heeft hier een speciale overal voor, de Havep, de Mercedes onder de overalls. Ook nu weer alles dik in orde, alleen een beetje olie erbij uit voorzorg. De auto doet het nog prima. Tegenover ons staat een klassieke Engelse Landrover, Defender, 40 jaar oud en al 34 jaar in het bezit van de huidige eigenaar. Dit zegt John, de eigenaar er altijd bij, want hij is daar trots op. Het kenteken begint met BUP, dus voor ons zijn dit de “Buppers”. Zeer grappige Engelsen met onderkoelde humor, en onderweg naar uiteindelijk het zuiden van Turkije. Zij bezoeken hun dochter die daar woont. Gezellige gasten, die we later bij de koningsgraven nog een keer tegenkomen. Zij is gek op Pieter, helaas hebben zij nu geen hond meer.

Anne brengt de uitgezochte was naar de machine, half uurtje en klaar dus lekker doorwassen. Helaas gaat het even anders. De machine maakt rare geluiden en de dames , moeder en dochter Kalina, staan erbij of hun laatste euro is weggegeven. Schoonzoon erbij en nu blijkt dat het zomerdekbed water vasthoudt waardoor de centrifuge niet goed werkt. Dekbed eruit andere was opnieuw, want alleen centrifugeren kan hij niet. De dames blij, want deze wasmachine is nagelnieuw en erg duur. Gelukkig loopt het met een sisser af. Netty gaat even vragen waar hier ergens een kappertje is, het is weer tijd. Vooraan bij de camping is een zitje daar moet ik maar even plaats nemen. Tante Elena komt er ook bij, en zegt dat ik wel een rendez-vous met de kapper moet hebben. Ondertussen zijn er nu 4 mensen druk in gesprek waar hoe en wanneer het allemaal geregeld moet worden. Uiteindelijk kan het nu, as we speak. Prima wij in de auto. Het dorp zijn we al geweest, en we weten een aantal  aanwijzingen wel te vinden. Google maps van ons en van Kalina matcht niet helemaal omdat wij het Griekse alfabet niet geheel onder de knie hebben. Briefje mee met naam en adres van de kapper. Aanwijzing, de Hoofdstraat inrijden totdat je aan de rechterhand een juwelier ziet, daar schuin tegenover zit de kapper. Duidelijk. We rijden de Hoofdstraat in, Anne had al op Google Maps gezien waar het ongeveer was, de straat wordt steeds smaller en de balkons hangen er steeds lager. Anne denkt dat we er al voorbij zijn, maar ik heb nog geen juwelier gezien, toch maar doorrijden. En ja hoor, daar is de juwelier en dus ook de kapper. Ga met een briefje naar  binnen en de kapster Andrea staat al te wachten. Voelt voor Netty alsof ze weer bij kapper Bruins naar binnen liep, met een briefje “kort maar gedekt”  zodat de kapper wist wat ie moest doen. Hier gaat het in gebaren taal. Andrea roept nog even de buurman erbij en die spreekt Engels, dus dat er ook geknipt mag worden en hoe is nu ook duidelijk. We communiceren met handen en voeten en een paar woordjes en de foto’s op de telefoon. Prima kappertje verder. Netty loopt terug naar de hoofdweg want Anne wil niet nog een  keer tegen het verkeer inrijden. Verder wat schrijven en lezen en beetje werken en een praatje hier en daar. De dames van de camping kunnen er niet over uit hoe mooi mijn haar is gedaan. Later hoor ik dat Andrea een nicht is van de moeder en dat zijzelf ook even tijd neemt voor de kapper. Hele gezellige dames en Kalina heeft een talenknobbel want ze spreekt zeker 5 talen. Leuk grietje, en ook de vernieuwingen op de camping zoals stort douches, mooie tegels en een hippe bar met leuke lampen en hangstoelen komen uit de koker van Kalina. Voor ons wel een campinkje om nog eens terug te komen. Naast de goede service en alles schoon, zijn het ook vooral de dames die hier het verschil maken. Zoals eigenlijk altijd de mensen het verschil maken.