Prima nachtje gehad en vroeg de wekker omdat we graag het eiland willen verkennen zonder hordes toeristen. Dat is wel gelukt. De loopbrug is mooi gemaakt, je loopt tussen het riet en ziet verschillende vogels en heel veel libellen. Op het eiland staan nog wat ruïnes van een kerk, en een losse klokkentoren. Kaarsje gebrand in de kapel. Oppassen voor koeienvlaaien want die lopen hier ook rond. Lekker rond gewandeld, er wonen ook nog wat Grieken op het eiland. Aantal hebben er ook werk zoals een restaurantje en b&b . De pensionados van het eiland zitten in de zon, en doen niet al te veel meer. Veel katten en kippen en een Jack Russel die Pieter begeleidt tot aan onze auto. Het wordt een hele warme dag.
Vandaag verlaten we Griekenland, wat hebben we het super naar de zin gehad hier. Schitterend om de Peloponnesos in alle rust te ontdekken. Zou zo maar kunnen dat we nog eens terug komen. Via Kristallopigi naar de grens met Albanië (Bilisht). We komen erachter met alle papieren die we nu bij de hand moeten hebben dat we geen fysieke groene kaart mee hebben alleen een digitale. Uiteindelijk niets hoeven laten zien. Even wennen dat we nu Albanese Leks moeten hebben, de hele tijd konden we met euro’s terecht. We komen er al snel achter dat zowel Leks als euro’s naast elkaar als geldstromen bestaan. Maar in veel winkels kun je nog niet met een kaartje betalen dus dan is het wel handig wat cash te hebben. Aan het meer van Ochrid aan de Albanese kant komen we op camping Peshku (het visje). Prima plekje vlak bij de stad Pogradec. We hadden al wat boodschappen gedaan in de stad, maar hier is ook een prima restaurantje. Gezellige camperaars om ons heen, jong stel met schaapherdershond en 4×4 landrover net terug uit Iran en Georgie. Gezellig gekletst en de honden konden het ook wel samen vinden. Heerlijk forel gegeten. Peshku heeft een bassin met stromend zeer koud water waar de forellen nog even mogen zwemmen voor ze op het bord terecht komen. De forel wordt gevangen, het beest spartelt op het gras, en als ie moe is krijg hij de genadeklap met een hamer. Tsja even wennen dat je zo ziet hoe het beest uiteindelijk lekker gegrild op je bord terecht komt. Maar lekker was ie wel. De laatste ochtend voor we vertrekken eten we nog een zeer uitgebreid ontbijt zodat we de verdere dag voorlopig wel gevoed zijn. Super leuke camping en leuke mensen die nadat ze in Italië een startkapitaal hadden verdiend nu zeven jaar deze camping aan het opbouwen zijn. Adresje om te onthouden.
